Wyrok WSA w Lublinie z dnia 11 października 2007 r., sygn. I SA/Lu 518/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz, Sędziowie Asesor WSA Jerzy Drwal,, Asesor WSA Wojciech Kręcisz (sprawozdawca), Protokolant Stażysta Kamil Rutkowski, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 września 2007 r. sprawy ze skargi M. sp. z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia "(...)" nr "(...)" w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym z tytułu sprzedaży energii elektrycznej w miesiącu maju 2006 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w L. z dnia "(...)" nr "(...)" II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w B. na rzecz M. sp. z o.o. w L. kwotę "(...)" złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją wydaną na podstawie przepisu art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), art. 13 ustawy z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29 poz. 257 z późn. zm.), Dyrektor Izby Celnej w B. po rozpatrzeniu odwołania pełnomocnika M. sp. z o.o. w L. od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w L. z dnia "(...)" nr "(...)" w sprawie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym z tytułu sprzedaży energii elektrycznej w miesiącu maju 2006 r. w kwocie 52.131,00 zł, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej podniósł, iż w dniu 23 listopada 2006 r. do Urzędu Celnego w L. wpłynął wniosek o stwierdzenie oraz zwrot nadpłaty podatku akcyzowego dla firmy M. sp. z o.o. w przedmiocie nadpłaconego podatku akcyzowego w kwocie 52.131,00 zł. z tytułu sprzedaży energii elektrycznej w miesiącu maju 2006.

Po przeprowadzeniu postępowania Naczelnik Urzędu Celnego w L. odmówił stwierdzenia nadpłaty.

Pełnomocnik podatnika odwołał się od tej decyzji wnosząc o wydanie decyzji uchylającej decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w L. w trybie określonym w art. 233 § 1 pkt 2 lit. a ordynacji podatkowej i stwierdzenie nadpłaty podatku akcyzowego w miesiącu maju 2006 r. w kwocie 52 131,00zł. Decyzji tej zarzucał naruszenie: 1) przepisu art. 21 ust. 5 Dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 roku w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej w zakresie, w jakim przepis ten powinien znaleźć w sprawie bezpośrednie zastosowanie; 2) przepisu art. 91 ust. 3 Konstytucji RP, w jakim wprowadza on zasadę, że umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową; 3) przepisu art. 72 i następnych ustawy Ordynacja podatkowa poprzez ich błędną wykładnię zakładającą, że nie znajduje on zastosowania w przypadku gdy zapłacony nienależnie podatek został przez podatnika włączony do bazy kosztowej sprzedawanego towaru; 4) art. 120 ordynacji podatkowej poprzez nieuwzględnienie przy wydawaniu decyzji przepisów dyrektywy energetycznej oraz Konstytucji RP; 5) przepisu art. 120 ordynacji podatkowej poprzez przyjęcie, że na ocenę zgodności polskich regulacji akcyzowych z dyrektywą energetyczną ma wpływ fakt, czy dyrektywa ta jest implementowana w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej; 6) przepisu art. 210 § 4 ordynacji podatkowej, który określa wymagania uzasadnienia decyzji podatkowej, poprzez uchylenie się w uzasadnieniu od oceny czy w sprawie ma miejsce sprzeczność polskich regulacji akcyzowych z dyrektywą energetyczną.