Wyrok WSA w Lublinie z dnia 3 października 2007 r., sygn. I SA/Lu 333/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz,, Asesor WSA Małgorzata Fita, Protokolant Stażysta Kamil Rutkowski, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 3 października 2007 r. sprawy ze skargi S. sp. z o.o na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie interpretacji co do sposobu i zakresu zastosowania prawa podatkowego - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 29 stycznia 2007r., nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej w L., na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu zażalenia A spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. P. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. P. z dnia 15. listopada 2006r., nr [...] w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - odmówił zmiany postanowienia organu I instancji.

W uzasadnieniu podano, iż Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. P. uznał za nieprawidłowe stanowisko podatnika co do braku obowiązku korekty podatku naliczonego przy dostawie samochodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy § 8 ust 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U Nr 97, poz. 970 z późno zm.), w sytuacji gdy skorzystał on z prawa do odliczenia podatku naliczonego w myśl zapisu art. 86 ust 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Od wydanego postanowienia, skarżąca spółka złożyła zażalenie, w którym wniosła o jego uchylenie i uznanie wnioskowanego przez siebie stanowiska za prawidłowe, zarzucając przy tym błędną wykładnię art. 91 ust 7 ustawy o VAT.

W rozpoznaniu zażalenia, Dyrektor Izby Skarbowej L., stwierdził, iż stan faktyczny przedstawia się następująco: spółka dokonywała na własny użytek zakupu samochodów osobowych, które wprowadzone były do jej majątku jako środki trwałe używane na potrzeby prowadzonej przez nią sprzedaży opodatkowanej. W miesiącu zakupu, na podstawie art. 86 ust 3 ustawy o VAT, dokonane zostało odliczenie podatku naliczonego w wysokości 60 %, nie więcej niż 6.000 zł, a następnie, po okresie półrocznego użytkowania, zakupione samochody osobowe zostały sprzedane z zastosowaniem zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 8 ust 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedane samochody mają przymiot towarów używanych w rozumieniu art. 43 ust 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.