Wyrok WSA w Krakowie z dnia 8 padziernika 2007 r., sygn. III SA/Kr 382/06

Ustawa - Prawo o ruchu drogowym nie przewiduje dla prokuratora uprawnienia do skierowania na badania lekarskie w celu stwierdzenia przez starostę istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem, co świadczy o tym, że prokurator może jedynie sygnalizować staroście potrzebę wszczęcia takiego postępowania administracyjnego, które starosta wszczynając z urzędu winien przeprowadzić zgodnie z wszelkimi zasadami wyrażonymi w kodeksie postępowania administracyjnego.

Z treści art. 122 ust. 1 pkt 4 ustawy - Prawo o ruchu drogowym wynika jednoznacznie, że to starosta ma stwierdzić zastrzeżenia, co do stanu zdrowia kierującego pojazdem, a nie prokurator.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożenna Blitek (spr.) Sędziowie NSA Piotr Lechowski WSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 października 2007 r. sprawy ze skargi W. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie skierowania na badania lekarskie I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. orzeka, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane.

Uzasadnienie

Prokurator Rejonowy skierował do Starostwa Powiatowego pismo - z dnia 7 października 2005r. zatytułowane jako "Wniosek" "o wszczęcie postępowania administracyjnego mającego na celu stwierdzenie na podstawie orzeczenia lekarskiego istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami przez W. T." i wydania decyzji o skierowaniu W. T. na badania lekarskie. Jednocześnie Prokurator Rejonowy wniósł o "zawiadomienie Prokuratury Rejonowej do sygn. akt [...] o wszczęciu postępowania oraz wydanych w sprawach decyzjach, od których stronie służą środki prawne." Jako podstawę prawną wskazano art. 182 kodeksu postępowania administracyjnego i art. 122 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. - Prawo o ruchu drogowych wskazując publikację tego aktu prawnego: "Dz. U. Nr 160, poz. 1086 z późn. zmianami". Na uzasadnienie podano, że "Komenda Powiatowa Policji pod nadzorem Prokuratury Rejonowej prowadziła postępowanie w sprawie o sygn. akt [...] przeciwko W. T. podejrzanemu o to, że w dniu [...] w O. woj. m. na drodze [...] nieumyślnie naruszył zasady ruchu drogowego w ten sposób, że kierując pojazdem marki żuk o nr rej. [...] nie zachował należytej ostrożności w trakcie jazdy przejeżdżając przez skrzyżowanie przy zapalonym dla jego kierunku ruchu świetle czerwonym i doprowadził do zderzenia z prawidłowo jadącym od strony ulicy [...] w kierunku ulicy [...] pojazdem marki Fiat Seicento o nr rej. [...], w wyniku czego obrażeń ciała doznał kierujący samochodem marki Fiat M. R., które spowodowały rozstrój zdrowia na okres powyżej dni siedmiu, przy czym w chwili czynu miał całkowicie zniesioną poczytalność w rozumieniu art. 31 § 1 kk, tj. o czyn z art. 177 § 1 kk w zw. z art. 31 § 1 kk." Podniesiono w piśmie, że w toku tego postępowania poddano W. T. badaniom sądowo - psychiatrycznym i z opinii biegłych wynika, że cierpi on na przewlekłą chorobę psychiczną pod postacią zespołu paranoicznego i jest osobą szczególnie niebezpieczną dla otoczenia. Podano, że z tego względu Prokurator Rejonowy wystąpił w dniu [...] do Sądu o umorzenie postępowania karnego, o orzeczenie wobec W. T. środka zapobiegawczego w postaci umieszczenia w zakładzie psychiatrycznym i orzeczenie zakazu prowadzenia przez W. T. wszelkich pojazdów. Prokurator podniósł, że z uwagi na fakt, iż W. T. posiada prawo jazdy kategorii A i B, a jednocześnie z uwagi na występujące i podane zastrzeżenia co do stanu jego zdrowia - celowym jest poddanie go badaniu lekarskiemu "i w zależności od jego wyniku cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami". W uzasadnieniu wskazano na dodatkowa podstawę prawną w postaci "art. 87 wyżej wskazanej ustawy". Jest to pierwsze pismo znajdujące się w aktach tej sprawy.