Wyrok WSA w Krakowie z dnia 10 października 2007 r., sygn. III SA/Kr 760/07

Słusznie organ I instancji tj. Wojskowy Komendant Uzupełnień potraktował pismo T. M. nie jako odwołanie od Karty Powołania, mimo iż tak pismo to zostało zatytułowane i taką sugestię zawierało, ale - zgodnie z jego treścią - jako wniosek o odroczenie służby wojskowej. Słusznie też wniosek ten o odroczenie służby wojskowej został rozpoznany decyzją, w której zawarto pouczenie o możliwości odwołania się od tej decyzji do organu II instancji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Wiesław Kisiel Sędziowie WSA Halina Jakubiec WSA Bożenna Blitek (spr.) po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2007 r. sprawy ze skargi T. M. na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia odroczenia zasadniczej służby wojskowej stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji

Uzasadnienie

W dniu 3 lipca 2007r. T. M. otrzymał Kartę Powołania z dnia [...] Wojskowego Komendanta Uzupełnień K. P., którą został powołany do czynnej służby wojskowej z dniem 1 sierpnia 2007r. Jako podstawę prawną powołano art. 60 ust. 1 i 2 w związku z art. 83 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004r. Nr 241, poz. 2416 z późn. zm.) Na uzasadnienie podano, że T. M. jest zdolny do odbycia czynnej służby wojskowej, a powołanie do służby wojskowej następuje na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w celu spełnienia obowiązku służby wojskowej w ramach powszechnego obowiązku obrony, o którym mowa w art. 4 ust. 2 oraz w art. 55 ust. 1 powołanej wyżej ustawy. Jednocześnie Karta Powołania zawiera pouczenie o możliwości odwołania się do Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego za pośrednictwem wojskowego komendanta uzupełnień w terminie czternastu dni od dnia jej doręczenia.