Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 24 października 2007 r., sygn. III SA/Gd 38/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Hyla, Sędziowie Sędzia WSA Felicja Kajut (spr.), Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Kinga Czernis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2007 r. sprawy ze skargi B. P. na decyzję Wojewody z dnia [...] nr [...] w przedmiocie usunięcia z ewidencji ludności zapisu o zameldowaniu oddala skargę.

Decyzją z dnia 2 października 2006r. nr [...] Prezydent Miasta [...], działając na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (t.j. Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 993 ze zm.) w zw. z art. 3 pkt 11 lit c ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych, pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 34, poz. 198 ze zm.) orzekł o usunięciu z ewidencji ludności zapisu o zameldowaniu B. P. z córką O. F. na pobyt stały w lokalu nr [...] przy ul. [...] w G. Organ powołał się w uzasadnieniu decyzji na przepis art. 9 ust. 2a ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (t.j. Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 993 ze zm.) wskazujący przesłanki dokonania zameldowania na pobyt stały i czasowy. Nadto organ wskazał na istnienie sytuacji, w której zameldowanie nastąpiło z naruszeniem prawa, wymieniając przypadek fikcyjnego meldunku, co ma miejsce w sytuacji, gdy osoba zainteresowana nigdy nie zamieszkała pod wskazanym adresem.