Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 17 października 2007 r., sygn. I SA/Bd 560/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Leszek Kleczkowski Sędziowie: Sędzia WSA Dariusz Dudra Asesor sądowy Urszula Wiśniewska (spr.) Protokolant Asystent sędziego Daniel Łuczon po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 października 2007 r. sprawy ze skargi Spółki B. Sp. z o.o. w T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia 2001 r. do stycznia 2002 r. 1. oddala skargę 2. umarza postępowanie z wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia [...] Nr [..] określającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące: styczeń 2001r. w kwocie [...], luty 2001r. w kwocie [...], kwiecień 2001r. w kwocie [...], czerwiec 2001r. w kwocie [...], lipiec 2001r. w kwocie [...], sierpień 2001r. w kwocie [...], wrzesień 2001r. w kwocie [...], październik 2001r. w kwocie [...], listopad 2001r. w kwocie [...], grudzień 2001r. w kwocie [...], styczeń 2002r. w kwocie [...] oraz wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc za: marzec 2001r. w kwocie [...], maj 2001r. w kwocie [...].

W uzasadnieniu wskazano na dotychczasowy przebieg postępowania administracyjnego. Decyzję organu pierwszej instancji oparto art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ( Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) uznając, iż poprzez nieudokumentowany niedobór towarów doszło do "rozporządzenia" towarami handlowymi w taki sposób, że wydatek poniesiony na zakup tych towarów nie został uznany za koszt uzyskania przychodów, co uniemożliwiało Spółce odliczenie związanej z nim kwoty podatku naliczonego.

Organ odwoławczy, uznając zarzut w części dotyczącej nieprawidłowego ustalenia kosztu własnego sprzedanych towarów handlowych, decyzją z dnia [...] Nr [...] uchylił w całości rozstrzygnięcie organu I instancji i określił zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za okres od stycznia 2001 r. do stycznia 2002 r. w łącznej kwocie [...], nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w kwocie [...] oraz ustalił za wskazane miesiące dodatkowe zobowiązanie podatkowe w kwocie [...].