Postanowienie WSA w Białymstoku z dnia 2 października 2007 r., sygn. II SA/Bk 778/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Sędziowie sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.),, sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, Protokolant Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w dniu 02 października 2007 r. na rozprawie wniosku skarżącego o zwrot kosztów postępowania w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Dyrektora P. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ł. z dnia [...] czerwca 2005 r. Nr [...] w przedmiocie przyznania płatności z tytułu wspierania działalności rolniczej na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania p o s t a n a w i a 1. zasądzić od Dyrektora P. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ł. na rzecz skarżącego J. B. kwotę 192 (sto dziewięćdziesiąt dwa) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, 2. oddalić wniosek w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 grudnia 2006 r., wydanym w niniejszej sprawie, Sąd uwzględnił skargę J. B. uchylając w punkcie pierwszym wyroku zaskarżoną decyzję, oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję organu I instancji, w punkcie drugim wyroku stwierdzając, że zaskarżone decyzje nie podlegają wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku, a w punkcie trzecim wyroku zasądzając od organu na rzecz skarżącego kwotę 78 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. Do kosztów postępowania poniesionych i udokumentowanych przez stronę sąd zaliczył koszty dojazdu do sądu transportem PKS oraz środkami komunikacji miejskiej (łącznie 22 złotych), koszty korespondencji według opłat pocztowych (dowody poniesienia okazane na rozprawie) i uiszczony wpis od skargi w kwocie 50 złotych, nieobjętej przyznanym prawem pomocy. Sąd uznał za nieudowodnioną przez skarżącego wysokość utraconego zarobku wskutek stawiennictwa w sądzie. Przedłożona przez skarżącego decyzja określająca zobowiązanie pieniężne z tytułu podatku od nieruchomości, leśnego i rolnego, nie wskazuje kwoty przeciętnego miesięcznego zarobku skarżącego, który zresztą w rolnictwie nie jest dochodem stałym, systematycznym, dającym się z góry określić. Sąd stwierdził nadto, że skarżący musiałby wykazać, iż zarobek utracił wskutek stawiennictwa w sądzie, a tego skarżący nie wykazał.