Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 września 2007 r., sygn. VI SA/Wa 1043/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Czarnecki (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Zdzisław Romanowski Sędzia WSA Ewa Marcinkowska Protokolant Monika Staniszewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2007 r. sprawy ze skargi Komendanta Straży Miejskiej w Z. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji Nr [...] z dnia [...] kwietnia 2007 r. w przedmiocie odmowy zezwolenia na uprzywilejowanie w ruchu drogowym pojazdu marki [...] nr rej. [...] oddala skargę

Uzasadnienie

VI SA/Wa 1043/07

Uzasadnienie

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] marca 2007 r. Nr [...] odmówił Komendantowi Straży Miejskiej w Z. zezwolenia na uprzywilejowanie w ruchu drogowym pojazdu m-ki [...], nr rej. [...], nr nadwozia [...].

W toku postępowania administracyjnego organ dążył do ustalenia w jakich konkretnych sytuacjach, związanych z ratowaniem życia lub zdrowia ludzkiego, wykorzystywane były pojazdy uprzednio uprzywilejowane w ruchu. Wnioskujący ostatecznie pismem z dnia [...] lutego 2007 r. podał czternaście przypadków w jakich były wykorzystywane dotychczas uprzywilejowane pojazdy w ruchu ([...] nr rej [...] i [...] nr rej. [...]) zaznaczając, iż pojazd [...] nr rej [...] został wycofany z eksploatacji i dlatego w jego miejsce zgłoszono pojazd [...], nr rej. [...].

Z przedstawionych sytuacji organ wyprowadził wniosek, że posiadanie obecnie przez Straż Miejską jednego pojazdu uprzywilejowanego w ruchu jest wystarczające, bowiem pojazd taki może być używany jako uprzywilejowany jedynie w celu ratowania życia lub zdrowia ludzkiego. Natomiast zasadniczym zadaniem Straży Miejskiej jest ochrona porządku publicznego. Ponadto organ stwierdził, że wnioskujący nie wykazał by specjalistyczne służby w Z., mające za zadanie ratowanie życia i zdrowia ludzkiego, nie zapewniały dostatecznej pomocy w tych sytuacjach. Z opinii Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w Z. i Komendanta Powiatowego Policji w Z. wynika, iż współpraca Straży Miejskiej z tymi służbami polega przede wszystkim na zabezpieczaniu miejsca zdarzenia, bez rzeczywistego uczestnictwa w akcjach ratowniczych. W tych okolicznościach posiadany jeden pojazd uprzywilejowany, zdaniem organu administracji, wystarcza do zadań związanych z bezpośrednim ratowaniem życia lub zdrowia ludzkiego. Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o strażach gminnych (Dz. U. Nr 123, poz. 779 ze zm.) straże te zostały powołane do ochrony porządku publicznego, a stosownie do art. 11 pkt 3 tej ustawy jedynie współdziałają z właściwymi podmiotami w zakresie ratowania życia lub zdrowia ludzkiego. Przepis ten jednakże, jak podkreślał organ administracji, nie jest samodzielną przesłanką do domagania się wydania zezwolenia na podstawie art. 53 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.). Minister, w świetle zgromadzonych dowodów, doszedł do przekonania, że pojazd [...] nr rej. [...] nie będzie stale wykorzystywany do zadań określonych dla pojazdów uprzywilejowanych, a bez uprzywilejowania w ruchu może skutecznie wykonywać zadania przeznaczone dla Straży Miejskiej. Zamiar wykorzystywania tego pojazdu do kierowania ruchem drogowym, w świetle art. 53 ust. 1 pkt 12 Prawa o ruchu drogowym, nie uzasadnia uprzywilejowanie go w ruchu, natomiast uprzednio udzielone zezwolenia nie mogą stanowić argumentu za ich kontynuowaniem.