Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 6 września 2007 r., sygn. I SA/Rz 511/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. NSA Maria Serafin-Kosowska Sędziowie NSA Jacek Surmacz /spr./ WSA Kazimierz Włoch Protokolant sek.sąd. Teresa Tochowicz po rozpoznaniu w Wydziale I Finansowym w dniu 6 września 2007r. sprawy ze skarg spółki z o.o. "A" z siedzibą w T. na decyzje Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] marca 2007r. nr nr: [...] w przedmiocie określenia zobowiązań w podatku od towarów i usług od importu towarów - oddala skargi -

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celnego, pięcioma decyzjami z dnia (..) grudnia 2006 r. nr (..)- skierowanymi do spółki z o.o. "A" z siedzibą w T. : - określił prawidłowe wysokości podatku od towarów i usług dla towarów importowanych objętych zgłoszeniami celnymi z dnia (..) stycznia 2005 r. nr (..), z dnia (..) lutego 2005 r. nr (..), z dnia (..) października 2004 r. nr (..), z dnia (..) września 2004 r. nr (..), z dnia (..) sierpnia 2004 r. nr (..), odpowiednio w kwotach: 11.315,00 zł., 22.602,00 zł., 19.597,00 zł., 21.349,00 zł., 30.539,00 zł.,

- określił niedobór podatku od towarów i usług odpowiednio w kwotach: 1.105,00 zł., 2.355,00 zł., 2.041,00 zł., 2.167,00 zł., 3.202,00 zł., stanowiący różnicę pomiędzy kwotami tego podatku wykazanymi i uiszczonymi według wymienionych wyżej zgłoszeń celnych, a kwotami określonymi w prawidłowej wysokości.

Dyrektor Izby Celnej - po rozpatrzeniu odwołań spółki "A" od powyższych decyzji - pięcioma decyzjami z dnia (..) marca 2007 r. nr (..) utrzymał w mocy zaskarżone decyzje, wskazując jako podstawę prawną przepisy art. 5 ust. 1 pkt 3, art. 19 ust. 7, art. 29 ust. 13 i 15, art. 34 ust. 4, art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 ze zm.) oraz art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., zwanej dalej Ordynacja podatkowa).

W uzasadnieniach decyzji organ odwoławczy stwierdził, że w dniach: 31 stycznia 2005 r., 2 lutego 2005 r., 5 października 2004 r., 3 września 2004 r. i 27 sierpnia 2004 r. spółka "A" -w imieniu której, jako przedstawiciel bezpośredni, działała B s.c. - dokonała zgłoszeń celnych, wnosząc o objęcie procedurą dopuszczenia do obrotu towaru (odzież damska, męska i niemowlęca). Określiła przy tym należności celne stosując stawkę zerową oraz obliczyła podatek od towarów i usług od przedstawionych wartości celnych. Do zgłoszeń tych dołączone zostały między innymi faktury handlowe oraz świadectwa EUR.1 - nr nr: 1147818 z dnia 28 stycznia 2005 r., 1161302 z dnia 31 stycznia 2005 r., 1098892 z dnia 1 października 2004 r., 1064517 z dnia 31 sierpnia 2004 r., 1054769 z dnia 24 sierpnia 2004r. wystawione przez bułgarskiego kontrahenta, tj. firmę S LTD. Organ I instancji zwrócił się o weryfikację tych świadectw EUR.1 do bułgarskich władz celnych, od których otrzymał odpowiedź (pismo nr 99/182/05 z 19 maja 2005 r.), iż świadectwa te wystawione zostały zgodnie z zasadami określonymi w Protokole 4 Układu Europejskiego UE-Bułgaria. Równocześnie, władze bułgarskie poinformowały, że zainicjują postępowanie weryfikacyjne co do tureckich świadectw pochodzenia, na podstawie których wystawiono świadectwa przedłożone wraz ze zgłoszeniami celnymi. W kolejnym piśmie z dnia 3 sierpnia 2006r. /nr 99/182/05/ bułgarskie władze celne poinformowały, że bułgarskie dowody pochodzenia wystawione zostały na podstawie tureckich świadectw przewozowych, które okazały się fałszywe, albowiem wystawca turecki nie istnieje. W związku z tym organ I instancji, postanowieniami z dnia 18 października 2006 r., wszczął z urzędu postępowania w przedmiocie prawidłowego określenia podatku od towarów i usług z tytułu importu towaru, natomiast we wcześniej wszczętych postępowaniach w przedmiocie długu celnego organ I instancji wydał w dniu 7 grudnia 2006 r. decyzje określające prawidłowe kwoty tego podatku. Biorąc pod uwagę zmianę podstawy opodatkowania na skutek decyzji w przedmiocie długu celnego, organ I instancji, wymienionymi na wstępie decyzjami, określił w prawidłowej wysokości podatek od towarów i usług. Organ odwoławczy, uznając stanowisko organu I instancji za prawidłowe wskazał na treść art. 5 ust. 1 pkt 3, art. 17 ust. 1 pkt 1, art. 19 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, określających przedmiot opodatkowania (import towarów), podmioty, na których ciąży obowiązek podatkowy oraz moment powstania tego obowiązku z mocy prawa (chwila powstania długu celnego). Organ odwoławczy stwierdził także, iż według art. 29 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania w imporcie jest wartość celna powiększona o należne cło i wobec tego koniecznym było w rozpatrywanych sprawach uwzględnienie w tejże podstawie cła określonego decyzjami z dnia 7 grudnia 2006 r. Przy określaniu tego podatku zastosowano stawkę 7% w odniesieniu do odzieży niemowlęcej oraz stawkę 22% co do pozostałych towarów, tj. odzieży damskiej i męskiej, w oparciu o art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie wykazu towarów do celów poboru podatku od towarów i usług w imporcie (Dz. U. Nr 87, poz. 826 ze zm.). Ponadto organ podkreślił, że decyzje organu celnego I instancji w przedmiocie długu celnego zostały utrzymane w mocy decyzjami organu odwoławczego z dnia 21 marca 2007 r. Wskazał także, że skoro zgodnie z art. 33 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, organ I instancji może w jednej decyzji określić zarówno kwotę długu celnego, jak i podatku od towarów i usług, to może także wydać w tym zakresie dwie odrębne decyzje w tym samym czasie. Brak jest bowiem podstaw do przyjęcia, że warunkiem wydania decyzji w przedmiocie podatku jest wcześniejsze doręczenie stronie decyzji w przedmiocie długu celnego. W niniejszych sprawach postępowania celne i podatkowe prowadzone było przez ten sam organ, w oparciu o te same dokumenty. Postępowania te dotyczyły tego samego towaru, objętego tymi samymi zgłoszeniami celnymi. Decyzje organu I instancji w przedmiocie cła i w przedmiocie podatku od towarów i usług doręczone zostały stronie skarżącej w tym samym dniu i równocześnie weszły do obrotu prawnego. Odnosząc się do zarzutów odwołania, w zakresie naruszenia przepisów prawa procesowego, organ odwoławczy stwierdził, że zarzuty te dotyczą kwestii będących przedmiotem postępowań celnych i ustosunkował się do nich w decyzjach w przedmiocie długu celnego.