Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 6 września 2007 r., sygn. III SA/Po 725/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirella Ławniczak Sędziowie WSA Barbara Koś As. sąd. Szymon Widłak ( spr.) Protokolant: sekr. sąd. Damian Wojtkowiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 06 września 2007r. przy udziale sprawy ze skargi I.H. - Przedsiębiorstwo "A" w L. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oddala skargę /-/ Sz. Widłak /-/ M. Ławniczak /-/ B. Koś

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celnego decyzją z dnia [...] nr [...] uznał za nieprawidłowe zgłoszenie celne SAD nr [...] z dnia [...] w części dotyczącej stawki celnej i kwoty długu celnego, określając na nowo wysokość długu celnego; wezwał importera Przedsiębiorcę "A" I.H. do uiszczenia należności celnych w łącznej kwocie [...] zł od towarów sprowadzonych z Tajwanu oraz do uiszczenia odsetek wyrównawczych.

W uzasadnieniu podano, że do zgłoszenia celnego SAD dołączono m. in. świadectwa pochodzenia towaru nr [...] z [...] oraz [...] z [...]. Po wyjaśnieniu istoty zgłoszenia celnego (art. 3 § 1 pkt 24 Kodeksu celnego) i treści art. 83 § 1 i 2 Kodeksu celnego organ celny wskazując na przepis § 20 a ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 października 1997 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu ustalania niepreferencyjnego pochodzenia towarów, sposobu jego dokumentowania oraz listy towarów, których pochodzenie musi być udokumentowane świadectwem pochodzenia (Dz. U. Nr 130, poz. 851 ze zm.) wskazał, że polskie władze celne zwróciły się do władz Tajwanu o przeprowadzenie weryfikacji pod względem autentyczności i poprawności danych m. in. przedmiotowych świadectw pochodzenia. Pismem z dnia 03.09.2003r. władze Tajwanu nie potwierdziły ich autentyczności. W rezultacie oznacza to, że zgłoszenie celne zostało sporządzone na podstawie nieprawdziwych danych, a należności celne zaniżone.

W dalszej części uzasadnienia decyzji wyjaśniono, że zgodnie z § 11 ust. 1 powyżej cytowanego rozporządzenia pochodzenie przedmiotowych towarów winno być udokumentowane świadectwem pochodzenia, które musi być sporządzone przez organ upoważniony w danym kraju do wydawania takich świadectw, zawierać dane niezbędne do identyfikacji towaru objętego świadectwem oraz poświadczać pochodzenie towaru z danego kraju.