Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 19 września 2007 r., sygn. III SA/Gd 90/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka, Sędziowie Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.), Sędzia NSA Anna Orłowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Kinga Czernis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2007 r. sprawy ze skargi N. B. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie równoważnika pieniężnego za remont lokalu mieszkalnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...] nr [...].

Decyzją nr [...] z dnia [...] Komendant Powiatowy Państwowej Straży Pożarnej odmówił N. B. przyznania równoważnika pieniężnego za remont lokalu mieszkalnego, powołując się na art. 78 ust. 5 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej ( t. j. Dz. U. Nr 147 poz. 1230 z 2002 r. ze zm.) oraz Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 listopada 2005 r. w sprawie trybu przyznawania strażakowi Państwowej Straży Pożarnej równoważników pieniężnych za remont albo za brak lokalu mieszkalnego ( Dz. U. z 2005 r. Nr 241,poz. 2033) w związku z Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 listopada 2005 r. w sprawie przydziału i zwolnienia lokali mieszkalnych oraz kwater tymczasowych przysługujących strażakom Państwowej Straży Pożarnej , a także warunków zamiany lokali mieszkalnych ( Dz. U. Nr 241, poz. 2035 z 2005 r.).

W uzasadnieniu organ wskazał, że N. B. złożył w dniu 2 stycznia 2001 r. wniosek o przyznanie równoważnika pieniężnego za remont lokalu mieszkalnego. Z dniem 2 stycznia 2001 r. uznano brak uprawnienia do wypłaty równoważnika za remont lokalu mieszkalnego decyzją z dnia [...] nr [...] Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej. Od tego momentu toczy się postępowanie, nie ustanawiające wypłaty równoważnika za remont lokalu mieszkalnego dla N. B. Wobec złożenia przez N. B. kolejnego wniosku o przyznanie wypłaty tegoż równoważnika ustalono, że wnioskodawca od 1 stycznia 1993 r. pobiera świadczenie emerytalne. W dniu 20 stycznia 1992 r. złożył on deklarację o chęci podjęcia służby w Państwowej Straży Pożarnej , jednak nigdy nie otrzymał mianowania na strażaka PSP. Komendant Główny PSP rozkazem nr [...] z dnia [...] stwierdził zakończenie okresu zatrudnienia N. B. Od momentu złożenia deklaracji o chęci podjęcia służby w PSP do czasu wydania decyzji przez Komendanta Głównego PSP wnioskodawca nie był mianowany na żadne stanowisko w Państwowej Straży Pożarnej. Organ stwierdził, że wnioskodawca w momencie składania wniosku, a także przed jego złożeniem i po jego złożeniu nie pełnił służby w PSP i nie był strażakiem w rozumieniu ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej. W momencie składania wniosku korzystał z zaopatrzenia emerytalnego, wobec czego zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej nie przysługuje mu prawo do lokalu mieszkalnego oraz do równoważnika za remont lokalu mieszkalnego, bowiem prawo to jest zarezerwowane wyłącznie dla strażaków mianowanych na stałe pełniących służbę w PSP. Organ wskazał, że konkretyzację zasady wyrażonej w art. 78 ust.1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej zawierają przepisy Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 listopada 2005 r. w sprawie trybu przyznawania strażakowi Państwowej Straży Pożarnej równoważników pieniężnych za remont albo za brak lokalu mieszkalnego , które zostało wydane na podstawie delegacji zawartej w art. 78 ust. 6 ustawy o PSP. Z przepisów ustawy oraz wydanego na jej podstawie rozporządzenia wynika, że równoważnik za remont lokalu mieszkalnego może otrzymać tylko strażak pozostający w służbie lub który posiada mianowanie na strażaka w Państwowej Straży Pożarnej . Nie może go pobierać strażak, wobec którego stwierdzono jedynie okres zatrudnienia bez mianowania go na stałe w PSP, do której to grupy zalicza się N. B. na podstawie rozkazu nr [...] Komendanta Głównego PSP z dnia [...] Na mocy tego rozkazu N. B. przeszedł na zaopatrzenie emerytalne na zasadach określonych w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa , Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. Tak więc zgodnie z art. 1 ust. 3 ustawy o PSP w momencie składania wniosku N. B. nie był mianowanym na stałe strażakiem PSP w rozumieniu cytowanej ustawy i nie przysługiwały mu prawa zarezerwowane dla mianowanych na stałe strażaków PSP.