Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 sierpnia 2007 r., sygn. VI SA/Wa 876/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Pamela Kuraś - Dębecka Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Czarnecki (spr.) Asesor WSA Danuta Szydłowska Protokolant Jadwiga Rytych po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 sierpnia 2007 r. sprawy ze skargi L. W. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] marca 2007 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w S. z dnia [...] lutego 2007 r.; 2. stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz L. W. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

VI SA/Wa 876/07

Uzasadnienie

Komendant Wojewódzki Policji w S. decyzją z dnia [...] lutego 2007 r., na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (j. t. Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.), cofnął L. W. pozwolenie na broń palną myśliwską do celów łowieckich.

Podstawą faktyczną decyzji było ukaranie L. W. przez Okręgowy Sąd Łowiecki PZŁ w K. karą zawieszenia w prawach członka Zrzeszenia PZŁ na okres sześciu miesięcy za nie wpisanie się w dniu 9 października 2005 r. do Książki Ewidencji Pobytu Myśliwych na Polowaniu Indywidualnym.

Od decyzji tej L. W. złożył odwołanie wnosząc o jej uchylenie. W odwołaniu podnosił dopuszczenie się przez organ administracji nadinterpretacji art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji. W ocenie skarżącego jego przewinienie łowieckie miało charakter wyłącznie formalny, bowiem powiadomił o polowaniu leśniczego telefonicznie a nie osobistym wpisem do Książki Ewidencji Pobytu Myśliwych na Polowaniu Indywidualnym. Skutkiem tego powiadomienia leśniczy dokonał wymaganego wpisu. Nadinterpretacja wymienionego przepisu przez organ polegała na uznaniu orzeczenia sądu łowieckiego za mającego charakter wiążący wyrok sądu powszechnego, co w przekonaniu skarżącego było nieuzasadnione. Nadto L.W. podnosił niedokonanie przez organ administracji ustaleń co do wystąpienia okoliczności uzasadniających przyjęcie spełnienia przesłanek z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji. Przewinienie łowieckie nie jest, jak to podkreślał, nawet wykroczeniem, a skarżący posiadając broń od pięćdziesięciu lat zawsze przestrzegał porządku prawnego.