Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 25 lipca 2007 r., sygn. III SA/Wr 37/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marcin Miemiec (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia NSA Józef Kremis Sędzia NSA Anna Moskała Protokolant Adam Sak po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 25 lipca 2007 r. sprawy ze skargi A S.A. w Warszawie Oddział D. we W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości opłaty za zajęcie pasa drogowego drogi gminnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Nr [...] z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze we . po rozpoznaniu odwołania A S.A. z siedzibą w W. Oddział we W., od wydanej z upoważnienia Prezydenta W. decyzji Naczelnika Wydziału Ochrony Dróg w Zarządzie Dróg i Komunikacji we W., z dnia [...] Nr [...], w części dotyczącej ustalenia wysokości opłaty za zajęcie pasa drogowego w celu umieszczenia reklam o całkowitej powierzchni 18,55 m2 w pasie drogi gminnej, przy ul. J. U. N., pl. S., ul. J. P.-P., ul. S., ul. N., ul. Ś. [...] pętla, ul. K. róg ul. O., ul. Ł./M. oraz ul. W./W., w okresie od dnia [...] do dnia [...], utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze wyjaśniło, że organ I instancji decyzją z dnia [...] zezwolił zgodnie z wnioskiem spółce A S.A. w Warszawie Oddział we W. na zajęcie pasa drogowego w celu umieszczenia na kioskach reklam w okresie od dnia [...] do [...], o powierzchni całkowitej 18,55 m2, w pasie drogi kategorii gminnej, w miejscach opisanych w decyzji. Za umieszczenie reklam w pasie drogowym ustalono opłatę w łącznej wysokości [...]. Jako podstawę prawną decyzji podano art. 40 ust. 6 ustawy o drogach publicznych oraz § 1 pkt 3 uchwały nr XX/539/04 Rady Miejskiej . z dnia 19 lutego 2004 r.

W odwołaniu od decyzji I instancji strona zarzuciła błędne ustalenie wysokości opłaty należnej za zajęcie pasa drogowego. Wskazano, że charakter reklam, które zawierają jedynie logo "A S.A.", a więc informują wyłącznie o prowadzeniu w danym punkcie działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę, uzasadniał zastosowanie niższej stawki opłaty przewidzianej w § 1 pkt 3d uchwały nr XX/539/04 Rady Miejskiej W. z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie ustalenia dla dróg publicznych w granicach W. wysokości stawek opłaty za zajęcie pasa drogowego. Ponadto strona podnosiła, że organ bezpodstawnie naliczył opłatę od niektórych reklam uwzględniając obie ich strony. Powoływała się na przepis art. 40 ust. 6 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r., Nr 204, poz. 2086 ze zm.), który według niej nie stanowi podstawy do naliczania opłaty za zajęcie pasa drogowego według dwustronnie liczonej powierzchni reklamy.