Orzeczenie
Wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 lipca 2007 r., sygn. VI SA/Wa 711/07
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Sędziowie Sędzia WSA Olga Żurawska - Matusiak Sędzia WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Protokolant Karolina Pilecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 lipca 2007 r. sprawy ze skargi T. G. na uchwałę Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych w W. z dnia [...] lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wpisu na listę radców prawnych 1. uchyla zaskarżoną uchwałę; 2. stwierdza, że uchylona uchwała nie podlega wykonaniu.
Uzasadnienie
Zaskarżoną do tutejszego Sądu uchwałą z dnia [...] lutego 2007 r. Nr [...] Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych (powoływane dalej jako: KRRPr), po rozpatrzeniu odwołania T. G. utrzymała w mocy uchwałę nr [...] Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w K. z dnia [...] listopada 2006 r. w sprawie odmowy wpisu odwołującego się na listę radców prawnych.
Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia wskazano art. 138 §1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 31 ust.2 w zw. z art. 24 ust.1 i art. 25 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U z 2002 r., Nr 123, poz. 1059 ze zm., dalej powoływana także jako: u.r.p.) Natomiast jako podstawę faktyczną - okoliczność, iż pan T. G. nie daje rękojmi należytego wykonywania zawodu radcy prawnego.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy samorządu radcowskiego stwierdził, że prowadzenie nieprzerwanie od roku 1991 firmy budowlanej i załatwianie spraw związanych z jej działalnością nie jest "świadczeniem pomocy prawnej" tej firmie, nie jest nastawione na praktykę "prawniczą" a służy jedynie normalnemu prowadzeniu spraw własnego przedsiębiorstwa. Organ podniósł, że twierdzenia wnioskodawcy o załatwianiu spraw swoich pracowników nie zostały w żaden sposób udokumentowane , trudno przy tym przyjąć , że pracodawca świadczył na rzecz zatrudnionego personelu "pomoc prawną" w rozumieniu ustawy o radcach prawnych, gdyż tego typu zachowania w sposób ewidentny nie mieszczą się w kategoriach stosunku pracy. Z powyższych powodów, w ocenie organu, okres prowadzonej działalności gospodarczej nie może stanowić podstawy do wykazania, że T. G. w tym czasie zdobył praktyczne umiejętności wykonywania zawodu radcy prawnego, z istoty swej zasadniczo odmiennego od zawodu przedsiębiorcy budowlanego. Podobnie organ ocenił dziesięciomiesięczny okres praktyk kancelaryjnych odbytych przez wnioskodawcę w latach 2001/2003, budzących co do zasady istotne wątpliwości w świetle przedłożonych zaświadczeń. KRRPr wskazała, na pokrywający się okres praktyk podany w zaświadczeniach z kancelarii adw. A. W. oraz adw. J. G., co przy uwarunkowaniach geograficznych ([...]) w połączeniu z prowadzeniem spraw rozbudowanej firmy budowlanej powoduje, iż organ powziął wątpliwości co do potencjalnej możliwości poświęcenia się tak rozległym zajęciom przez jedna osobę. Ponadto zwrócono uwagę na konsekwentnie powtarzany błąd w opinii adw. G. dotyczący nazwiska strony, co biorąc pod uwagę wyjątkowo pozytywną ocenę osobową zaprezentowaną przez wystawcę dokumentu , rodzi wątpliwość dlaczego w wypadku tak wybitnego praktykanta pojawia się nieznajomość brzmienia jego nazwiska. Jak wynika z uzasadnienia uchwały, powyższe uwagi organ poczynił na marginesie podstawowej konstatacji, a mianowicie istotnych wątpliwości, co do możliwości jednoczesnego praktykowania w dwóch kancelariach jednocześnie oraz aktywnego wiedzenia procederu gospodarczego w formie dużej firmy budowlanej. Organ wskazał także na fakt wystawienia dwóch opinii po upływie sześciu lat od owych "pozaetatowych" i "nieodpłatnych praktyk" kancelaryjnych, a także oczywiste skierowanie opinii adw. G. do organów samorządu adwokackiego. Z powyższego KRRPr wyprowadza wniosek, że nie jest wykluczone potraktowanie tych dokumentów jako okazjonalnie wystawionych opinii grzecznościowych i uznanie okresu w/w praktyk z czasu poprzedzającego rozpoczęcie przez Wnioskodawcę w roku 2003 aplikacji prokuratorskiej za nacelowane raczej na uzasadnienie wyboru w przyszłości kierunku prokuratorskiego, względnie adwokackiego przegotowania zawodowego, nie pozostającego w związku z zamierzonym podjęciem wykonywania zawodu radcy prawnego. Reasumując organ stwierdził, że wnioskodawca daje zapewne rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu prokuratora, co nie oznacza, że daje taką rękojmię odnośnie wykonywania zawodu radcy prawnego.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right