Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 26 czerwca 2007 r., sygn. III SA/Wr 35/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska Sędziowie Sędzia NSA Józef Kremis (sprawozdawca) Sędzia WSA Marcin Miemiec Protokolant Jolanta Ryndak po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 5 czerwca 2007 r. sprawy ze skargi A S.A. z siedzibą w W. - Oddział D. we W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie opłaty za zajęcie pasa drogowego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta W. z dnia [...] (Nr [...]); II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. na rzecz strony skarżącej 717 (siedemset siedemnaście) zł kosztów postępowania; III. orzeka, że decyzje wymienione w punkcie I nie podlegają wykonaniu.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławczego we W. - powołując jako podstawę prawną art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego - utrzymało w mocy decyzję Prezydenta W. z dnia [...] (Nr [...]) zezwalającą spółce prawa handlowego A S.A. z siedzibą w W., Oddział D. we W. na zajęcie pasa drogowego w celu umieszczenia reklamy o całkowitej powierzchni 53,16 m2 w pasie dróg powiatowych we W. przy ulicach wymienionych w decyzji w okresie od 1 do 30 czerwca 2006 r., oraz ustalającą opłatę w łącznej kwocie [...]. Organ pierwszej instancji powołał się przy tym na art. 19 ust. 5, art. 40 ust. 1, ust. 2 pkt 3, ust. 3, 6, 11, 13 i 15 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2086 ze zm.), § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 czerwca 2004 r. w sprawie określenia warunków udzielania zezwoleń na zajęcie pasa drogowego (Dz. U. Nr 140, poz. 1481) oraz § 1 pkt 3 lit. e) uchwały nr XX/539/04 Rady Miejskiej W. z dnia 19 lutego 2004 r. Wskazując na art. 107 § 4 k.p.a., organ ten odstąpił od uzasadnienia decyzji, jako uwzględniającej w całości żądanie strony.

W odwołaniu strona wniosła o uchylenie pierwszoinstancyjnego rozstrzygnięcia i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia, podkreślając przy tym, że organ pierwszej instancji błędnie ustalił wysokość opłaty za zajęcie pasa drogowego. Zdaniem odwołującej się Spółki, charakter reklam, które zawierają jedynie logo A S.A. - a więc informują wyłącznie o prowadzeniu w danym punkcie działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę - uzasadniał zastosowanie niższej stawki opłaty przewidzianej w § 1 pkt 3 lit. d) uchwały Nr XX/539/04 Rady Miejskiej W. z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie ustalenia dla dróg publicznych w granicach W. wysokości stawek opłaty za zajęcie pasa drogowego. Ponadto strona podnosiła, że organ bezpodstawnie naliczył opłatę od niektórych reklam uwzględniając obie ich strony. Powoływała się przy tym na brzmienie przepisu art. 40 ust. 6 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, który - według niej - stanowi że "opłatę w przypadku reklam za zajęcie pasa drogowego ustala się jako iloczyn liczby metrów kwadratowych powierzchni pasa drogowego zajętej przez rzut poziomy powierzchni reklamy, liczby dni zajmowania pasa drogowego i stawki opłaty za zajęcie 1 m2 pasa drogowego." Zdaniem strony, ani z uchwały Rady Miejskiej W., ani z art. 40 ust. 6 ustawy o drogach publicznych nie wynikało uprawnienie organu do "naliczania przez organ poszczególnych reklam dwustronnie."