Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 czerwca 2007 r., sygn. III SA/Wa 145/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak, Sędzia WSA Joanna Tarno, Protokolant Monika Kawa-Ogorzałek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 czerwca 2007 r. sprawy ze skargi L. S.A. Oddział w P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2006 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. decyzją z [...] stycznia 2005r. określił L. S.A. Oddział w P. (dalej powoływana jako "Spółka") nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu za miesiące od stycznia do grudnia 2003r. oraz ustalił za ww. okresy dodatkowe zobowiązanie w podatku od towarów i usług.

W uzasadnieniu stwierdził, że w wyniku kontroli podatkowej za ww. miesiące Spółka bezzasadnie zastosowała stawkę podatku VAT 0% przy sprzedaży usług transportu lotniczego towarów na trasach międzynarodowych w sytuacji, gdy nie prowadziła ewidencji sprzedaży od stycznia do października 2003r., a w ewidencji za listopad i grudzień 2003r. nie wykazała sprzedaży usług polegających na przewozach lotniczych towarów na trasach międzynarodowych. Organ wyjaśnił, że z zezwolenia Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z [...] lutego 2003r. na prowadzenie przez Spółkę działalności gospodarczej na terytorium RP wynikało, że podlega ona na terytorium Polski przepisom obowiązującym w Polsce i że została zobowiązana do prowadzenia oddzielnej rachunkowości zgodnie z polskim przepisami w języku polskim. W toku kontroli Spółka okazała jedynie komputerowe wydruki listów przewozowych sporządzone w języku angielskim. W wyniku porównania wartości wskazanych w ewidencji listów przewozowych z wartościami na fakturach stwierdzono rozbieżności. Różnice wahają się od kilkudziesięciu do ponad 100zł. Z przepisów nie wynika, aby jakakolwiek wartość z listu przewozowego mogła stanowić o wartości obrotu; podatnik stwierdził, że w listach przewozowych wykazane zostały ceny według stawek oficjalnych, ale ich zmniejszenie objęte jest tajemnicą handlową i nie zostało wykazane w listach przewozowych. W związku z tym organ uznał, że dane zawarte ww. ewidencji nie wynikają z żadnego fizycznie istniejącego dowodu (z listów przewozowych) i ewidencja ta stanowi pomoc przy wystawianiu faktur. Podkreślił, że tylko prawidłowa ewidencja faktur sprzedaży zawiera dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a ani ewidencja księgowa, ani ewidencja przeliczonych wartości z listów przewozowych nie spełnia wymogów stawianych ewidencji dla celów VAT. W żadnej z tych ewidencji strona nie ujęła ostatecznych wartości usług wynikających z faktur sprzedaży stanowiących dowód rozliczenia z klientami. Organ, powołując się na art. 39 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm., zwana dalej "ustawą o VAT") oraz szczegółowe warunki zaliczenia usług transportu międzynarodowego do eksportu usług, określone w § 53 ust. 3 i § 54 rozporządzenia Ministra Finansów z 22 marca 2002r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 ze zm., zwane dalej "rozporządzeniem z 2002r.") wskazał, że za eksport usług uznaje się usługi transportu międzynarodowego, polegające na przewozie towarów przez przewoźnika powietrznego przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej (RP), na podstawie dokumentów stanowiących dowód świadczenia usług, tzn. listów przewozowych, z których jednoznacznie wynika, że przewóz odbywa się między miejscem nadania i miejscem przeznaczenia, położonymi w różnych państwach oraz faktur wystawionych przez przewoźnika. Skoro we wszystkich miesiącach 2003r. strona wystawiła listy przewozowe i faktury sprzedaży VAT, wykonane przez nią usługi organ zaliczył do eksportu usług. Podniósł jednak, że zgodnie z art. 18 ust. 3 ustawy o VAT warunkiem zastosowania stawki 0% w eksporcie towarów i usług jest prowadzenie przez podatnika ewidencji określonej w art. 27 ust. 4 ww. ustawy. Uznał też, że podatnik naruszył obowiązki ewidencyjne wynikające z art. 27 ust. 4 oraz stwierdził, iż brak prawidłowej ewidencji sprzedaży za miesiące od stycznia do października 2003r. oraz brak zaewidencjonowania w rejestrze za listopad i grudzień 2003r. sprzedaży traktowanej jako eksport, opodatkowanej stawką 0% skutkuje brakiem możliwości zastosowania stawki 0%. Stwierdził jednocześnie, że z uwagi na nieprowadzenie przez podatnika ewidencji oraz niemożliwość prawidłowego sporządzenia deklaracji na podstawie danych zawartych w prowadzonej ewidencji, usługi transportu międzynarodowego świadczone przez Spółkę, stanowiące eksport usług zdefiniowany w art. 4 ust. 6 ustawy o VAT, jako usługi wykonywane poza granicą RP nie podlegają przepisom tej ustawy. Organ wskazał też, że w świetle art. 20 ust. 2 ustawy o VAT, Spółka nie posiadała, w miesiącach od stycznia do października 2003r. prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, gdyż nie wystąpiła sprzedaż opodatkowana. Przedstawił również rozliczenie podatku VAT za wszystkie miesiące 2003r. Podniósł ponadto, że w każdym miesiącu 2003r. strona zmniejszyła obrót o prowizje wynikające z faktur wystawionych na rzecz H. za usługi w warunkach charge collect. Odbiór tego typu usług według regulacji międzynawowych możliwy jest dopiero po uiszczeniu przez odbiorcę pełnej ceny z listu przewozowego. Strona ustaliła cenę niższą niż w listach przewozowych i przekazała odbiorcy różnicę na podstawie not księgowych uznaniowych. Nie wykazała jednak obrotu z ww. sprzedaży. Dokonana operacja spowodowała zmniejszenie obrotu z tytułu innych usług niż wykonane na rzecz ww. Banku, na trasach W.-F., W.-L.. Organ wskazał też, jak przedstawiał się faktyczny obrót po uwzględnieniu zastosowanych przez stronę upustów.