Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 czerwca 2007 r., sygn. VI SA/Wa 476/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki Sędziowie Sędzia WSA Maria Jagielska (spr.) Asesor WSA Małgorzata Grzelak Protokolant Karolina Pilecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 czerwca 2007 r. sprawy ze skargi D. T. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] listopada 2006 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu konkursowego na aplikację radcowską oddala skargę

Uzasadnienie

Uchwałą Komisji Egzaminacyjnej nr [...] ds. aplikacji radcowskiej przy Ministrze Sprawiedliwości Nr [...] z dnia [...] lipca 2006 r. na podstawie art. 3310 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059 ze zm.) - dalej urp. - ustalono negatywny wynik egzaminu kandydata na aplikację radcowską w 2006 r. D. T.. Z testu wyboru na 250 pytań zainteresowany udzielił prawidłowej odpowiedzi na 185 pytań, uzyskując tyle samo punktów.

W skierowanym do Ministra Sprawiedliwości odwołaniu D. T. wnosił o ponowne rozpatrzenie sprawy i zmianę uchwały Komisji Egzaminacyjnej oraz wpisania go na listę aplikantów radcowskich na obszarze właściwości Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...]. W uzasadnieniu odwołania skarżący podał, iż:

1) w postępowaniu w wyniku braku dostępu do tzw. klucza odpowiedzi oraz podstaw prawnych stanowiących o prawidłowości odpowiedzi naruszono art. 9 Kpa.

2) wszystkie pytania z zakresu postępowania w sprawach o wykroczenia oraz sądowoadministracyjnego wykraczają poza zakres ustalony ustawą i tym samym wszystkie udzielone przez skarżącego odpowiedzi z tej materii winny zostać uznane za prawidłowe ( pytania nr 26 i od 39 do 42 oraz 202 ),

3) w związku z wadliwą konstrukcją pytań o nr 18, 26, 32, 36, 39, 40, 41, 42, 58, 68, 74, 76, 94, 118, 128, 136, 150, 202, 209 i 219, która mogła spowodować u osoby zdającej stan dezinformacji - każda udzielona przez skarżącego odpowiedź winna zostać uznana za udzieloną prawidłowo, a jest to tym bardziej uzasadnione, że odpowiedzi te były albo udzielone zgodnie z sensem przepisów, orzecznictwem lub poglądami doktryny albo w przedstawionych pytaniach nie było takiej odpowiedzi. Skarżący wskazał, że pytania o nr 18, 26, 36, 58, 68, 74, 128 i 202 posiadały błędy konstrukcyjne i logiczne, zaprzeczające dyspozycji art. 339 urp., iż test składać się miał z 250 pytań zawierających po trzy odpowiedzi, z których tylko jedna jest prawidłowa. Wskazane wyżej pytania były sformułowane wbrew tej zasadzie. Z kolei w pytaniu nr 18 i 128 żadna z odpowiedzi nie była prawidłowa, a w pytaniu nr 202 prawidłowa była więcej niż jedna odpowiedź. W pytaniach nr 32 i 58 z uwagi na istniejące spory doktrynalne nie można było jednoznacznie wskazać prawidłowej odpowiedzi, zaś w pytaniach 26, 68, 74, nie można było wskazać prawidłowej odpowiedzi z uwagi na niedostateczne określenie stanu faktycznego, powodujące u zdającego uczucie dezinformacji.