Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 czerwca 2007 r., sygn. VI SA/Wa 741/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Jagielska Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Śliwińska Sędzia WSA Dorota Wdowiak (spr.) Protokolant Anna Błaszczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 czerwca 2007 r. sprawy ze skargi K. S. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] marca 2007 r. nr [...] w przedmiocie podjęcia postępowania w sprawie cofnięcia pozwolenia na broń palną bojową i myśliwską oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] marca 2007 roku nr [...] Komendant Główny Policji, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 oraz art. 97 § 2 i art. 268a k.p.a., po rozpatrzeniu zażalenia K. S. na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] stycznia 2007 roku o podjęciu zawieszonego postępowania w sprawie cofnięcia pozwolenia na broń palną bojową oraz palną myśliwską, utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

Komendant Główny Policji stwierdził, co następuje:

Postępowania w sprawie wydania K. S. pozwolenia na dodatkowe jednostki broni palnej myśliwskiej oraz w sprawie cofnięcia pozwolenia na broń palną bojową i myśliwską zostały przez organ I instancji zawieszone, ponieważ organ ten oczekiwał na rozpoznanie sprawy przez właściwy sąd karny, w której K. S. występował jako oskarżony o popełnienie przestępstwa określonego w art. 284 § 1 kk. tj. o przywłaszczenie mienia. Po uzyskaniu przez organ wyroku w tej sprawie (nieprawomocnego), odpadła jedyna podstawa zawieszenia obu przedmiotowych postępowań administracyjnych. Podjęcie postępowania w sprawie cofnięcia pozwolenia jest zatem, ze względu na treść art. 97 § 2 k.p.a., zasadne i konieczne do wydania przez organ I instancji decyzji rozstrzygającej postępowanie co do jej istoty. Na gruncie przepisów prawa materialnego tj. ustawy o broni i amunicji, toczące się postępowanie karne przeciwko stronie stanowi jedną z przesłanek decyzji administracyjnej, co oznacza, iż niezakończone, a tylko toczące się postępowanie karne nie stanowi przeszkody prawnej do rozstrzygnięcia sprawy, co do jej istoty decyzją administracyjną.