Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 czerwca 2007 r., sygn. VIII SA/Wa 339/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Mazur, Sędziowie Asesor WSA Artur Kot /sprawozdawca/, Asesor WSA Andrzej Kuna, Protokolant Adam Wójtowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 czerwca 2007 r. sprawy ze skargi P.L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości należności z tytułu niepobranego i niewpłaconego podatku dochodowego od osób fizycznych za poszczególne miesiące 2003 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego R. z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...]; 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu w całości do chwili uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz skarżącego kwotę 3466 (trzy tysiące czterysta sześćdziesiąt sześć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] lutego 2007 r., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania P.L., Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R. z [...] lipca 2006 r. w sprawie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej płatnika i określenia wysokości należności z tytułu niepobranego i niewpłaconego podatku dochodowego od osób fizycznych za poszczególne miesiące 2003 r. w łącznej kwocie 34.953 zł.

Uzasadniając swoje stanowisko organ odwoławczy powołał się na ustalenia faktyczne dokonane przez organ I instancji po przeprowadzeniu u skarżącego kontroli podatkowej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. Z ustaleń tych wynika zaś, że skarżący zatrudniał na podstawie umów o pracę i umów zlecenia kierowców wykonujących przewozy transportowe (krajowe i międzynarodowe). Jako miejsce pracy strony wskazały w umowach siedzibę przedsiębiorstwa skarżącego. Zatrudnianym kierowcom skarżący wypłacał poza wynagrodzeniami za pracę również inne należności pieniężne, które to należności traktował jako diety z tytułu podróży służbowej pracowników. W związku z tym skarżący przyjął, że wypłacane kierowcom należności (diety) korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm. - dalej "u.p.d.o.f.). W konsekwencji, nie naliczał i nie pobierał zaliczek na poczet tego podatku od wypłacanych pracownikom z tytułu zagranicznych podróży służbowych należności (diet). W deklaracjach PIT - 4 skarżący wykazywał natomiast naliczone i pobrane zaliczki na poczet podatku od wynagrodzeń wypłacanych zatrudnianym przez niego pracownikom.