Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 27 czerwca 2007 r., sygn. IV SA/Po 916/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Rzyminiak- Owczarczak Sędziowie NSA Grażyna Radzicka WSA Maciej Dybowski (spr.) Protokolant st.sekr.sąd. Teresa Zaporowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 27 czerwca 2007r. sprawy ze skargi M.Z. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przyznania świadczeń pieniężnych przysługujących osobom deportowanym do pracy przymusowej, I. oddala skargę, II. zasądza od Skarbu Państwa - Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na rzecz adw. A. K.-G. tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej stronie z urzędu kwotę [...] ([...])zł podwyższoną o kwotę [...] ([...] ) zł stawki podatku od towarów i usług przewidziana do tego rodzaju czynności - łącznie [...] ([...]) zł. /-/ M. Dybowski /-/ D. Rzyminiak- Owczarczak /-/ G. Radzicka AT

Uzasadnienie

sygn. IV SA/Po 916/06

U Z A S A D N I E N I E

Prawomocnym wyrokiem z dnia 13 marca 2003 r.- sygn. II SA/Po 896/01 Naczelny Sąd Administracyjny- Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. 74/95/368 ze zm.) oddalił skargę M.Z. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] lutego 2001 r. nr [...] o odmowie przyznania świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej.

W uzasadnieniu Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że definicja represji od której uzależnione jest przedmiotowe świadczenie pieniężne zawarta jest w art.2 ustawy; represją jest (w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia sprawy) deportacja (wywiezienie) do pracy przymusowej na okres co najmniej 6 miesięcy z terytorium państwa polskiego jego granicach sprzed 1 września 1939 r. na terytorium III Rzeszy i ZSRR. Przepis ten wyraźnie stanowi, że deportacją nie jest wywiezienie obywatela polskiego do pracy przymusowej na tereny, które pozostawały w granicach II Rzeczypospolitej w jej granicach sprzed 1 września 1939 r. Niespornym w sprawie było, że "deportacja" Skarżącej nastąpiła do wsi B.Z. koło O., więc położonej w granicach państwa polskiego także sprzed 1 września 1939 . Kierownik Urzędu zasadnie przyjął, że wywiezienie Skarżącej i Jej rodziny do pracy przymusowej nie jest represją, o której mowa w art. 2 ustawy (k. 31-33 akt administracyjnych).