Wyrok WSA w Łodzi z dnia 29 czerwca 2007 r., sygn. I SA/Łd 10/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędziowie Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Asesor WSA Cezary Koziński (spr.), Protokolant Tomasz Porczyński, po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2007 r. na rozprawie skargi A. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za miesiące marzec, kwiecień, maj i czerwiec 2002 r. oddala skargę

Decyzją z dnia [...], nr [...], Dyrektor Izby Celnej w Ł. uchylił decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w części dotyczącej podstawy prawnej i orzekł w tym zakresie, a utrzymał tą decyzję w mocy w pozostałej części, tj. w zakresie określenia Panu A. M. zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za miesiące: marzec 2002 r. w kwocie 18.216,- zł, kwiecień 2002 r. w kwocie 24.875,- zł, maj 2002 r. w kwocie 2.725,- zł i czerwiec 2002 r. w kwocie 35.328,- zł.

Organ pierwszej instancji ustalił, iż kontrolowana Stacja Paliw A, należąca do pana A. M. w okresie od lutego do kwietnia 2002 r. zakupiła od Spółki B z D. olej napędowy w ilości 73.500 litrów i w tym okresie nie wykazywała zakupu, ani sprzedaży innych komponentów paliwowych.

Opierając się na dokumentach przekazanych przez Komendę Powiatową Policji w P. oraz Urząd Skarbowy w Ł., które włączono do materiału dowodowego przedmiotowej sprawy, organ pierwszej instancji uznał, że Spółka B w 2002 r. nabywała jedynie komponenty, które następnie odsprzedawała wykazując je w fakturach jako olej napędowy. Urząd Skarbowy w Ł. potwierdził, że Spółka B nie zgłosiła obowiązku w podatku akcyzowym, jak również nie składała deklaracji AKC - 2 rozliczających ten podatek. Jak ustalono, aby uwiarygodnić pochodzenie paliw Spółka B nawiązała kontakty handlowe z C J. R. z K.. Transakcje handlowe między tymi podmiotami miały charakter fikcyjny i polegały wyłącznie na wystawianiu faktur sprzedaży komponentów przez Spółkę B na rzecz firm z K. i zakupu z powrotem tych samych komponentów już jako oleju napędowego. Pozorny charakter tych transakcji potwierdziły zeznania J. R., który stwierdzili, że faktury wystawiane przez niego nie odzwierciedlały rzeczywistego przepływu towarów, a firma C nie posiadała koncesji Urzędu Regulacji Energetyki na wytwarzanie i sprzedaż paliw. Niezgodne z prawdą było również potwierdzanie na fakturach zapłaty akcyzy od tych towarów (transakcji).