Wyrok WSA w Lublinie z dnia 13 czerwca 2007 r., sygn. I SA/Lu 88/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Sędziowie Sędzia WSA Halina Chitrosz,, Asesor WSA Wojciech Kręcisz (spr.), Protokolant Starszy inspektor Magdalena Futyma, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 czerwca 2007 r. sprawy ze skargi R. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...], nr [...], wydaną na podstawie przepisu art. 233 §1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania pełnomocnika R. W. od decyzji Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego z dnia [...] lipca 2006 r., nr [...], sprostowaną postanowieniem z dnia [...] stycznia 2007 r., nr [...], w sprawie określenia zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych w kwocie 700 zł z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości położonej w K., utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ odwoławczy podniósł, iż decyzją z dnia [...] lipca 2006 r. Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego [...] określił wobec R. W. zobowiązanie w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości przed upływem pięciu lat, w którym nastąpiło nabycie. Organ I instancji podniósł, iż dla zachowania zwolnienia z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu uzyskanego z tytułu sprzedaży nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, w myśl przepisu art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym konieczne jest, by nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży nie utraciła w jej wyniku charakteru rolnego lub leśnego.

Od decyzji tej odwołał się pełnomocnik podatnika wnosząc o jej uchylenie i umorzenie postępowania w sprawie. Decyzji tej zarzucał naruszenie przepisów postępowania i materialnego prawa podatkowego, tj.: przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 121 §1, art. 122, art. 187 §1 oraz 191 Ordynacji podatkowej poprzez nierzetelne zebranie materiału dowodowego i bezpodstawne przyjęcie, iż sprzedawane przez R. W. nieruchomości utraciły charakter rolny, co skutkowało zakwestionowaniem prawa do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; przepisu art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez jego błędne zastosowanie polegające na założeniu, iż działki gruntów rolnych, które w planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są wyłącznie na produkcję rolną i figurują w ewidencji gruntów i budynków jako grunty rolne utraciły w wyniku ich sprzedaży charakter rolny, gdyż strona kupująca nie oświadczyła w akcie notarialnym, że posiada gospodarstwo rolne i nabyty grunt wejdzie w skład jego gospodarstwa oraz, że sprzedane działki nie stanowiły, z uwagi na obszar mniejszy niż 1 ha gospodarstwa rolnego, podczas, gdy przesłanki te nie mają żadnego prawnego znaczenia dla oceny charakteru rolnego zbywanych gruntów. Pełnomocnik podatnika podnosił również, iż przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości korzysta ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również, że przedmiotowe grunty opodatkowane były podatkiem rolnym, zaś w ewidencji gruntów i budynków działki figurowały jako grunty rolne, natomiast plan zagospodarowania przestrzennego przewidywał, iż jedynym przeznaczeniem tych gruntów jest działalność rolnicza. Fakt posiadania gruntów, które teoretycznie mogłyby być wykorzystywane w działalności rolniczej, jako składnik gospodarstwa rolnego, świadczy o tym, że podatnik spełniał pierwszą z przesłanek zastosowania zwolnienia podatkowego. Podnosił również, iż jedyną cechą warunkującą skorzystanie z ulgi jest brak utraty charakteru rolnego zbywanego gruntu, a w tym kontekście, że inne, niż rolnicze wykorzystanie działek gruntu jest niemożliwe, z uwagi na regulacje zawarte w planie zagospodarowania przestrzennego, gdzie właścicielowi nie przysługuje prawo do wykorzystania gruntu w sposób sprzeczny z określonym w planie, z którego wynika domniemanie, że obecni właściciele działek postępują zgodnie z prawem powszechnie obowiązującym i nie wykorzystują nieruchomości w sposób sprzeczny z ich przeznaczeniem.