Wyrok WSA w Lublinie z dnia 26 czerwca 2007 r., sygn. I SA/Lu 189/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Czajecka-Szpringer,, Asesor WSA Małgorzata Fita (spr.), Protokolant Stażysta Joanna Kozak - Zielonka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 czerwca 2007 r. sprawy ze skargi W. i Z. Ł. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...], nr [...], wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, po rozpatrzeniu odwołania Z. Ł. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. z dnia [...] nr [...] określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 rok w kwocie 4.326,00 zł utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu podał, że po przeprowadzeniu postępowania podatkowego, decyzją z dnia [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w R. określił W. i Z. Ł. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 rok w kwocie 4.326,00 zł. Określenie podatku o 3.916,10 zł wyższego od wykazanego w złożonej w dniu 8 grudnia 2005 r. korekcie zeznania PIT-37 ( 409,90 zł ) było konsekwencją zakwestionowania zasadności odliczenia od dochodu wydatków z tytułu ustanowionych umów rent w łącznej wysokości 20.610,00 zł, w tym 11.450,00 zł przez W. Ł. i 9.160,00 zł przez Z. Ł. W wyniku analizy materiału dowodowego w ocenie organu pierwszej instancji pomiędzy stronami nie został zawiązany zobowiązaniowy stosunek renty w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego z uwagi na brak okresowości świadczeń, co spowodowało niewypełnienie dyspozycji przepisu art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Od powyższej decyzji Z. Ł. złożyła odwołanie, w którym zarzuciła naruszenie przez organ podatkowy art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, art. 121, art. 122 i art. 187 ustawy Ordynacja podatkowa i art. 903 Kodeksu cywilnego oraz podniosła, że zobowiązanie za 2000 rok wygasło poprzez dokonaną przez nią i małżonka wpłatę.