Wyrok WSA w Krakowie z dnia 18 czerwca 2007 r., sygn. II SA/Kr 726/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mariusz Kotulski Sędziowie: NSA Izabela Dobosz (spr.) WSA Ewa Rynczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 czerwca 2007 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia [...] 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję tegoż organu z dnia [...] 2005r., II. stwierdza nieważność postanowienia nr 43 z dnia [...] 1997r. Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie. znak: [...], III. zasądza od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie na rzecz skarżącego J.S. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

J. S. posiadał uprawnienia osoby represjonowanej nadane decyzją z dnia [...] 1991 r. z tytułu deportacji do ZSRR (art. 4 ustawy z 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego) w okresie od lutego 1949 r. do września 1951 r., łącznie 1 rok 8 miesięcy (zaświadczenie nr [...], k. 12 akt administracyjnych). Uprawnienia te przyznano w oparciu o dokumentację przedłożoną przez stronę oraz pozytywną rekomendację ZG Związku Sybiraków w W. z [...]1991 r., z której wynikało, iż Związek za udokumentowane i wiarygodne uznał skazanie J. S. przez Trybunał Wojskowy pod zarzutem działalności antyradzieckiej i pobyt w Angarłagu od [...] 1949 r. do września 1951 r. (k. 8 akt administracyjnych).

[...] 1995 r. J. S. złożył nowy wniosek do Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W., w którym chodziło mu o zmianę wpisu do legitymacji kombatanckiej, gdyż mylnie zaliczono mu 1 rok i 8 miesięcy do uprawnień ustawowych, podczas gdy okres o [...] 1949 r. (od momentu osadzenia w łagrze) do września 1951 r. wynosi 2 lata 7 miesięcy i 14 dni. Ponadto podniósł, iż od października 1951 r. do lipca 1953 r. (1 rok i 10 miesięcy) przebywał na deportacji do Chabarowskiego Kraju (budowa nr 6), co stanowiło dalszy ciąg kary związanej z wymierzonym wcześniej wyrokiem. Z budowy tej został dopiero zwolniony po śmierci Stalina, jednakże w dalszym ciągu był przez władze radzieckie prześladowany, aż do momentu repatriacji do Polski w 1957 r.