Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 6 czerwca 2007 r., sygn. IV SA/Gl 1116/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska Sędzia WSA Stanisław Nitecki Protokolant Referent stażysta Izabela Auguścik-Michułka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 czerwca 2007 r. sprawy ze skargi W. J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie służby celnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] r. Dyrektor Izby Celnej w C., w porozumieniu z Dyrektorem Izby Celnej w B., powołując się na art.32 ust.1-7 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz. U. Nr 137, poz.1302), zaproponował W. J. - celnikowi pełniącemu stałą służbę w Izbie Celnej w C. na stanowisku [...] celnego w stopniu [...] - przeniesienie do Izby Celnej w B. na warunkach w tym piśmie określonych. Jednocześnie pouczył go, że w terminie 10 dni od jego otrzymania może złożyć oświadczenie o przyjęciu bądź odmowie przyjęcia propozycji, przy czym odmowa oraz niezłożenie oświadczenia w tym terminie, będą równoznaczne z rezygnacją, co stanowi przyczynę zwolnienia ze służby.

W dniu [...] r. celnik odmówił przyjęcia tej propozycji, składając wyjaśnienia zawarte w piśmie z dnia [...] r. Wskazał w nim na sprzeczność wspomnianej propozycji z prawem, w szczególności z zasadą uregulowaną w art.178 § 2 kodeksu pracy, wedle której osoby (literalne brzmienie "kobiety" w ocenie W. J. należy odnosić również do mężczyzny) opiekującej się dzieckiem w wieku do lat 14 nie wolno bez jej zgody delegować poza stałe miejsce pracy. Nadto z zasadą wyrażoną w art.19 pkt 2 ustawy o Służbie Celnej, stosownie do której nie można przenieść funkcjonariusza, który sprawuje opiekę nad dzieckiem do lat 14 bez jego zgody. Ponieważ znajdował się on w takim stanie faktycznym, w którym zastosowanie mają powyższe reguły, W. J. uważał tę propozycję za chybioną.