Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 maja 2007 r., sygn. IV SA/Wa 235/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran (spr.), Sędziowie sędzia WSA Krystyna Napiórkowska, asesor WSA Marian Wolanin, Protokolant Julia Dobrzańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 maja 2007 r. sprawy ze skargi A. N. na decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. z dnia [...] listopada 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania płatności bezpośrednich do gruntów rolnych -oddala skargę-

Uzasadnienie

Dyrektor [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa decyzją z dnia [...] listopada 2006 r., po rozpoznaniu odwołania A. N., wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt. 1 kpa, ponownie utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w O. z dnia [...] marca 2005 r, odmawiającą przyznania płatności bezpośrednich do gruntów rolnych z sankcjami w okresie trzech lat kalendarzowych.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ odwoławczy podał, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 21 lutego 2006 r, sygn. akt IV SA/Wa 1988/05, uchylił poprzednią decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] lipca 2005 r., utrzymującą w mocy wskazaną wyżej decyzję organu pierwszej instancji z dnia [...] marca 2005r. Sąd wprawdzie uznał, że organ odwoławczy dokonał prawidłowej oceny stanu faktycznego sprawy i jego subsumcji do obowiązującego stanu prawnego, to jednak uznał, iż organ ten naruszył art. 7 i art. 77 k.p.a., gdyż w toku postępowania nie wyjaśnił i nie rozpatrzył okoliczności, mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy.. Sąd wskazał, iż kluczowym w przedmiotowej sprawie jest wyjaśnienie jakich informacji udzielili pracownicy organu pierwszej instancji skarżącemu i czy został poinformowany o sankcjach nakładanych w przypadku nieprawidłowego podania we wniosku powierzchni rolnej działek. Brak takiej informacji, w ocenie Sądu, uzasadniałby zniesienie stosowania sankcji pieniężnych, w sytuacji gdyby okazało się, że skarżący został wprowadzony w błąd przez pracowników organu pierwszej instancji.