Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 18 maja 2007 r., sygn. I SA/Po 180/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Małek Sędziowie NSA Janusz Ruszyński as.sąd. WSA Katarzyna Nikodem/spr./ Protokolant st. sekr. sąd. Kamila Kozłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 maja 2007 r. sprawy ze skargi W.P. na decyzję Izby Skarbowej z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie przeniesienia odpowiedzialności na osobę trzecią za zaległości podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od [...] do [...] i [...]1997r oddala skargę /-/ K. Nikodem /-/ S. Małek /-/ J. Ruszyński

Decyzją z dnia [...]r. w sprawie nr [...] Urząd Skarbowy na podstawie art.40 ust.1-3 i art.41 ustawy z dnia 19.12.1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Z 1993 r. nr 108 poz.. 486 ze zm.) w związku z art.332 i art.207 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa ( Dz. U. nr 137 poz.926 ze zm. ; dalej Ordynacja podatkowa) orzekł o odpowiedzialności W.P. za zaległości podatkowe A.P. z tytułu podatku od towarów i usług za okres od [...] do [...] i za [...]1997 r. w łącznej kwocie [...] zł. W uzasadnieniu wskazano , że decyzją Urzędu Skarbowego z dnia [...]r. określono wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1997 r. A.P. Jej mąż W.P. w trakcie postępowania był dwukrotnie wzywany celem złożenia wyjaśnień mających na celu ustalenie stanu faktycznego oraz okoliczności wpływających na zakres odpowiedzialności za zaległości podatkowe żony. Nie stawił się na żadne z wezwań. Pismem z [...]r. skarżacy ustanowił w toczącym się postępowaniu pełnomocnika do reprezentowania go przed Urzędem Skarbowym. Po ustanowieniu przez W.P. pełnomocnika został on wezwany do ewentualnego wskazania okoliczności świadczących o możliwości odstąpienia przez organ podatkowy od orzeczenia odpowiedzialności za zaległości podatkowe żony. Pełnomocnik nie zajął żadnego stanowiska w sprawie. W związku czym Urząd Skarbowy uznał , że nie zachodzą przesłanki uzasadniające odstąpienie od orzeczenia odpowiedzialności podatkowej W.P. za zobowiązania żony. Organ uznał, że fakt wspólnego zamieszkiwania i organizacja życia rodzinnego wskazują na istnienie ustroju majątkowej wspólności ustawowej.