Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2007 r., sygn. VI SA/Wa 229/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Bosakirska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Pamela Kuraś - Dębecka Asesor WSA Danuta Szydłowska Protokolant Karolina Pilecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2007 r. sprawy ze skargi W. B. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] grudnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję z dnia [...] września 2006 r.; 2. stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz W. B. kwotę 2865 (dwa tysiące osiemset sześćdziesiąt pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] września 2006 r. nakładającą na W. B. karę pieniężną 15.000,00 zł za wykonywanie transportu drogowego z naruszeniem przepisów o czasie pracy kierowców. Do jej wydania doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Dnia [...] sierpnia 2006 r., w miejscowości S., [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego poddał kontroli drogowej samochód marki [...] nr rej. [...] będący własnością W. B., prowadzącego firmę transportową "B.", który wiózł ładunek z R. do O. Samochód prowadził kierowca T. N. będący pracownikiem W. B. Jak wynika z protokołu kontroli kierowca okazał wykresówki za [...] sierpnia 2006 r. oraz [...] i [...] sierpnia 2006 r., z których wynikało m.in., że od godziny 16:00 dnia [...] sierpnia 2006 r. do godziny 3:30 dnia [...] sierpnia 2006 r. nie prowadził pojazdu i miał wolne. Z ustaleń protokołu wynika ponadto, że w pozostałe dni wymagane ustawą okresy odpoczynku kierowca odbierał w pojeździe. Kontrolerzy stwierdzili brak odpowiedniego miejsca do spania w kabinie pojazdu i uznali, że wszystkie odebrane przez kierowcę okresy wypoczynku nie były odebrane. Ustalili skrócenie dziennego czasu odpoczynku 3 razy po 9 godzin oraz 3 razy po 11 godzin, a także, po zliczeniu czasu jazdy kierowcy, przekroczenie czasu jazdy o 18 godzin i 54 minuty oraz o 13 godzin i 45 minut. Kierowca podpisał protokół bez uwag, a przesłuchany jako świadek wyjaśnił, że kontrolowany [...] nie jest wyposażony w miejsce do spania, a odpoczynek odbiera rozkładając na siedzeniach w kabinie materac. Tak odpoczywał [...] sierpnia, [...] sierpnia, [...] sierpnia [...] sierpnia, [...] sierpnia i [...] sierpnia. Od godziny 16:00 w dniu [...] sierpnia do godziny 3:30 w dniu [...] sierpnia miał wolne i nie prowadził pojazdu. Wyjaśnił, że pojazd jest nowy i będzie wyposażony w miejsce do spania.