Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 18 kwietnia 2007 r., sygn. I SA/Sz 863/06

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia NSA Zofia Przegalińska /spr./ Sędziowie: Sędzia NSA Kazimiera Sobocińska Sędzia WSA Alicja Polańska Protokolant Karolina Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 kwietnia 2007 r. sprawy ze skargi K. E. S.A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2001-2004 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Dokonana przez Sąd analiza treści wniesionej przez Spółkę skargi i przedstawionej w niej argumentacji oraz wyrażonego w uzasadnieniu decyzji stanowiska organów podatkowych prowadzi do wniosku, iż na kanwie tego przepisu Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] r. Nr [...], po rozpoznaniu odwołania złożonego przez K. E. S.A. w [...], utrzymało w mocy decyzję Burmistrza [...] z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2001-2004 w łącznej kwocie [...] zł.

W motywach rozstrzygnięcia podano, iż przedmiotowe postępowanie zostało wywołane 4 wnioskami z dnia 15 marca 2006 r. złożonym przez K. E. S.A. Oddział w [...], zawierającym żądanie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za poszczególne lata 2001-2004 r. oraz korektą deklaracji na podatek od nieruchomości za ten okres. Spór jaki toczy przed organami podatkowymi Spółka, jak podkreśla organ odwoławczy, w istocie dotyczy nieuwzględnienia przez organ podatkowy pierwszej instancji złożonej przez Spółkę korekty deklaracji na podatek od nieruchomości, w której Spółka dokonała zmiany dotychczasowych zasad opodatkowania stacji transformatorowych rozdzielczych uznając, iż stacje te winny być opodatkowane jako budynki, a nie jak uprzednio jako budowle. Na potwierdzenie tego stanowiska Spółka przedłożyła opinię biegłego, sporządzoną przez "N" Zakład Projektowania Nadzoru i Wycen mgr inż. E. N. w [...].

Organy podatkowe obu instancji nie podzieliły wywodów wniosku K. E. S.A. Oddział w [...]. Uznały bowiem, że stacje transformatorowe stanowią budowlę i powinny być opodatkowane według ich wartości. Odwołując się do definicji wykładni językowej przepisu art. 3 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, w brzmieniu obowiązującym w latach 2001-2002 oraz pojęcia "budowli" zawartej w powołanym art. 1a ust. 1 pkt 3 tej ustawy po zmianach jakie zostały wprowadzoną z dniem 1 stycznia 2003 r., organy podatkowe przyjęły, iż decydujące znaczenie w sprawie ma przeznaczenie budynku, wyróżniające go spośród innych obiektów budowlanych. Zdaniem tych organów przeznaczenie budynku jednoznacznie wiąże się z człowiekiem, jego bytem lub działalnością. Stacja transformatorowa wraz z rozdzielniami prądu nie jest natomiast miejscem pracy człowieka, składem, magazynem czy też innym pomieszczeniem, w którym realizowane są ludzkie potrzeby. Stanowi natomiast integralną część sieci elektroenergetycznej. Według organów podatkowych stacje transformatorowe rozdzielcze stanowią integralną cześć linii energetycznych i spełniają taką samą funkcję jak stacje transformatorowe słupowe. Natomiast forma i kształt jaki mają te stacje, przypominający małe budynki ze ścianami bez okien i pokryciem dachowym, niekoniecznie potwierdza tezę, iż są budynkami w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, gdyż de facto znajdujące się wewnątrz tego obiektu urządzenia wysokiego napięcia, zostały obudowane z uwagi na istniejące wymogi bezpieczeństwa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00