Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 kwietnia 2007 r., sygn. IV SA/Po 461/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kręcichwost - Durchowska (spr.) Sędziowie NSA Ewa Makosz - Frymus WSA Bożena Popowska Protokolant Sekr. sąd. Małgorzata Błoszyk po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2007 r. sprawy ze skargi G. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę /-/ B. Popowska /-/ E. Kręcichwost- Durchowska /-/ E. Makosz- Frymus AT

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lutego 2006 r. nr [...] działający z upoważnienia Prezydenta Miasta P. Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie Filia-S., na podstawie art. 3, art. 7, art. 8 ust. 1, art. 39 oraz art. 106 ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. nr 64 poz. 593 ze zm., dalej ups) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej kpa) odmówił G.L. przyznania pomocy finansowej na opłacenie abonamentu telefonicznego na zakup biletów MPK oraz opłacenie zaległego czynszu. W uzasadnieniu decyzji napisano, że w miejscu zamieszkania strony został przeprowadzony wywiad środowiskowy, podczas którego ustalono, że strona prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, jest osobą bezrobotną zarejestrowaną w PUP, bez prawa do zasiłku. Źródłem utrzymania jest dodatek mieszkaniowy, wpłacany bezpośrednio na konto Przedszkola nr [...], który to lokal strona zamieszkuje. Napisano również, że wnioskodawczyni otrzymuje zasiłek okresowy w wysokości [...] zł. Wskazując, że dochód wnioskodawczyni nie przekracza ustawowo określonego kryterium dochodowego podkreślono, że sam niski dochód nie stanowi podstawy do udzielenia pomocy społecznej. Uznano, że brak okoliczności uzasadniających przyznanie pomocy finansowej na opłacenie abonamentu telefonicznego, ponieważ niemożliwość opłacenia przez wnioskodawczynię abonamentu nie doprowadzi do pogorszenia Jej sytuacji życiowej. Wskazano, że posiadanie telefonu nie stanowi niezbędnej potrzeby życiowej, jest indywidualnym wyborem człowieka, bez którego jest w stanie prawidłowo funkcjonować w środowisku. Przytoczono treść art. 39 ust. 1 ups, zgodnie z którym w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej może być przyznany zasiłek celowy, oraz przykładowe wyliczenie tychże potrzeb, zawarte w art. 39 ust. 2 ups wskazując, że przepis ten nie zalicza do najniezbędniejszej potrzeby bytowej człowieka opłacania abonamentu telefonicznego. Podkreślono brak danych o ewentualnej przewlekłej chorobie, niepełnosprawności czy ograniczonej sprawności ruchowej wnioskodawczyni konkludując, że sytuacja zdrowotna nie uzasadnia konieczności posiadania telefonu. Odmawiając przyznania zasiłku celowego na [...]akup biletów MPK wskazano, że decyzją z dnia [...] grudnia 2005 r. nr [...] przyznano wnioskodawczyni, na okres od stycznia 2006 r. do marca 2006 r. zasiłek okresowy w maksymalnej wysokości [...] zł. z przeznaczeniem - między innymi - na bilety MPK. Napisano również, że kolejną decyzją przyznano wnioskodawczyni zasiłek celowy na opłacenie czynszu w wysokości [...] zł. oraz energię elektryczną w wysokości [...] zł. W związku z tym uznano, że przyznane kwoty są wystarczające na zaspokojenie wnioskowanych potrzeb i brak przesłanek do udzielenia dodatkowej pomocy finansowej na zakup biletów MPK jak również biletu miesięcznego w wysokości [...] zł. Odmowę przyznania pomocy finansowej na zaległy czynsz uzasadniono brakiem zaległości w czynszu, co wynika z notatki służbowej z dnia [...] lutego 2006 r. Ponadto wskazano, że strona ma zabezpieczoną powyższą potrzebę na bieżąco, ponieważ pracownik socjalny za zgodą strony monitoruje wysokość należnych opłat mieszkaniowych.