Wyrok WSA w Kielcach z dnia 18 kwietnia 2007 r., sygn. I SA/Ke 103/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Jagiełło, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Rojek, Asesor WSA Mirosław Surma (spr.), Protokolant Sekr. sąd. Łukasz Pastuszko, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 18 kwietnia 2007 roku sprawy ze skargi I. R. na decyzję Dyrektora Izby z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia spadku oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Ke 103/07

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...], nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w S.-K. z dnia [...], nr [...], w przedmiocie odmowy umorzenia podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia spadku w kwocie 7.121,60 zł.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że stosownie do postanowień art. 4 ust. 1 pkt. 1 lit. "g" ustawy z dnia 13 listopada 2003r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 203, poz. 1966) wpływy z podatku od spadków i darowizn są źródłem dochodów własnych gmin. Stosownie do art. 18 ust. 2 tej samej ustawy w przypadku pobierania przez urząd skarbowy podatków i opłat stanowiących dochody jednostek samorządu terytorialnego, a więc gmin, naczelnik tego urzędu może umarzać, odraczać termin zapłaty lub rozkładać należności oraz zwalniać płatnika z obowiązku pobrania bądź ograniczać pobór należności wyłącznie na wniosek lub za zgodą przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego. Skoro zaś w niniejszej sprawie postanowieniem z dnia [...] nr [...], Prezydent Miasta nie wyraził zgody na umorzenie podatku od spadku, tym samym organ podatkowy pierwszej instancji postąpił prawidłowo wydając decyzję zgodną z tym postanowieniem; brak zgody uprawnionego organu na umorzenie podatku od spadku wiąże bowiem organy podatkowe przy wydawaniu decyzji. Dyrektor Izby Skarbowej powołał się przy tym na wyrok Sądu Najwyższego z 10 lipca 2002r., sygn. III RN 135/01, niepubl.