Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 11 kwietnia 2007 r., sygn. I SA/Gd 814/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Sędziowie Sędzia NSA Ewa Kwarcińska, Asesor WSA Bogusław Woźniak (spr.), Protokolant Starszy Referent Beata Jarecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2007 r. sprawy ze skargi "A", sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 12 lipca 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2002 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej kwotę 7200 (siedem tysięcy dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadnienie

A, sp z o. o. wystąpiła do Wójta Gminy o dokonanie korekt zobowiązań w podatku od nieruchomości i podatku rolnym za rok 2002 z powodu wadliwego deklarowania podstaw opodatkowania, co spowodowane było błędnymi danymi otrzymanymi ze Starostwa Powiatowego. Organ podatkowy odmówił stwierdzenia nadpłaty. W toku postępowania rozstrzygnięcia organu podatkowego pierwszej instancji w przedmiocie wymienionego wyżej wniosku zostały uchylone trzykrotnie przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze. W decyzji kasacyjnej z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, że organ podatkowy pierwszej instancji wydał decyzję w oparciu o art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej, pomijając obowiązek wszczęcia postępowania, wynikający z art. 165 § 2 Ordynacji podatkowej.

Wójt Gminy decyzją z dnia [...] określił A, sp. z o. o. wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2002. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że według skorygowanej deklaracji spółka posiadała budynek związany z prowadzoną działalnością gospodarczą o pow. [...] m2. Nie zostały natomiast wykazane, ujęte w pierwotnej deklaracji, grunty związane z działalnością gospodarczą o pow. [...] m2. Na wezwanie organu podatkowego pierwszej instancji spółka wyjaśniła, że na wszystkich gruntach ujawnionych w ewidencji budynków i gruntów jako użytki rolne nie prowadzi bezpośrednio żadnej działalności gospodarczej, w tym rolniczej. Natomiast znaczną część gruntów wydzierżawiała na cele rolnicze, a na pozostałych użytkach były prowadzone zabiegi ochronne, a niektóre grunty były odłogowane. Spółka nie przedłożyła jednak umów dzierżawy gruntów w 2002 r. jak również nie udokumentowała wykorzystania rolniczego posiadanych gruntów. Wójt Gminy stwierdził wobec powyższego, że na spornych gruntach w 2002 r. nie była prowadzona działalność rolnicza, a więc zgodnie z art. 1 ustawy o podatku rolnym brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem rolnym. Następnie wskazano na treść art. 5 ust. 3 ustawy o podatkach o opłatach lokalnych, w brzmieniu obowiązującym do końca 2002 r., zgodnie z którym, za grunty związane z działalnością gospodarczą uważa się grunty zabudowane i nie zabudowane, będące w posiadaniu przedsiębiorcy. W konsekwencji organ podatkowy pierwszej instancji uznał, że nabyte przez spółkę grunty związane są z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż rolnicza i leśna, zatem jako takie, podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Odnosząc się do opinii prawnej sporządzonej na wniosek podatnika stwierdzono, że opiera się ona na niepełnych informacjach o stanie faktycznym. W szczególności nie wzięto pod uwagę, że spółka nie posiada wpisu do KRS o prowadzeniu jakiejkolwiek działalności rolniczej. Przedmiotem działalności spółki jest natomiast, według stosownych wpisów KRS, kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, działalność agencji obsługi nieruchomości, zarządzanie nieruchomościami mieszkalnymi i niemieszkalnymi. Wpływające do Urzędu Gminy akty notarialne o nabyciu i sprzedaży nieruchomości potwierdzają działalność spółki w tym zakresie w 2002 r. Organ podatkowy podniósł też, że obowiązujące w latach 2001 - 2002 plany zagospodarowania terenu przewidywały, iż grunty spółki, które obecnie zaliczane są do gruntów rolnych, klasyfikowane były jako tereny zurbanizowane z przeznaczeniem pod zabudowę mieszkalną, usługową, turystyczną itp. Spółka aktywnie uczestniczyła w I i II etapie scalanie i podziału nieruchomości, zgodnie z uchwałami Rady Gminy. Przedłożone oświadczenia osób, które miały dzierżawić grunty spółki zostały złożone, w ocenie organu podatkowego pierwszej instancji, na potrzeby sporządzenia korzystnej dla podatnika opinii prawnej, nie mogą być zweryfikowane a zatem nie zasługują na uwzględnienie. W konkluzji Wójt Gminy stwierdził, że w roku 2002 A, sp. z o. o. była podmiotem gospodarczym, a posiadane przez nią grunty związane były z prowadzaną działalnością gospodarczą. Dlatego też brak jest podstaw do opodatkowania spornych gruntów podatkiem rolnym, gdyż właściwym jest podatek od nieruchomości. Słuszność zaprezentowanej argumentacji, w ocenie Wójta Gminy, potwierdza uchwała 5 sędziów NSA z 02.04.2001 r. Sygn. akt FPK 3/00 (ONSA, Nr 4, poz.150).