Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 marca 2007 r., sygn. VIII SA/Wa 129/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Wroczyński, Sędziowie Asesor WSA Artur Kot /sprawozdawca/, Asesor WSA Andrzej Kuna, Protokolant Mariola Pronobis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 marca 2007 r. sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą w R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] września 2006 r., nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług oraz określenia kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc, a także ustalenia dodatkowego zobowiązania w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2004 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R. z dnia [...] stycznia 2006 r., nr [...]; 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu w całości do chwili uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz skarżącej kwotę 5.117 (pięć tysięcy sto siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] września 2006 r., uzupełnioną postanowieniem z [...] października 2006 r. prostującym oczywiste omyłki, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania [...] Sp. z o. o. z siedzibą w R., Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R. z [...] stycznia 2006 r. w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku od towarów i usług za lipiec, wrzesień, październik i grudzień 2004 r., w sprawie określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za sierpień i grudzień 2004 r. do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy, a także w sprawie ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego za wymienione miesiące.

Uzasadniając swoje stanowisko organ odwoławczy powołał się na ustalenia faktyczne dokonane przez organ I instancji po przeprowadzeniu kontroli podatkowej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług. Z ustaleń tych wynika zaś, że organ ten uznał, iż skarżąca zaniżyła podatek należny w związku z zastosowaniem zaniżonej stawki VAT w celu opodatkowania sprzedaży masy bitumicznej suchej. Zastosowała bowiem stawkę 7%, gdy właściwą stawką dla opodatkowania sprzedaży materiałów budowlanych jest stawka 22%.