Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 29 marca 2007 r., sygn. II SA/Ol 109/07

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk Sędzia WSA Adam Matuszak Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Protokolant Urszula Wojciechowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 marca 2007 r. sprawy ze skargi Zakładu Usług Komunalnych Spółki z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" r. nr "[...]" w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącej Spółki 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, III. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]"r. Naczelnik Urzędu Celnego nałożył na Zakład Usług Komunalnych Spółkę z o.o. karę pieniężną w wysokości 500 zł za wykonywanie przewozu na potrzeby własne z naruszeniem obowiązku wyposażenia kierowcy w zaświadczenie o przewozach na potrzeby własne. W uzasadnieniu podano, iż w dniu 11 maja 2006r. na drodze krajowej w miejscowości "[...]" skontrolowano samochód ciężarowy marki "[...]" kierowany przez A. B. i ustalono, iż kierujący nie posiada wypisu z zaświadczenia o wykonywaniu przewozu na potrzeby własne. W dniu 15 września 2006r. po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego wydano decyzję nakładającą na stronę obowiązek uiszczenia kary pieniężnej w wysokości 500 zł. Jednakże na skutej wniesionego odwołania Dyrektor Izby Celnej wydał decyzję uchylającą decyzję organu pierwszej instancji i przekazującą sprawę do ponownego rozpatrzenia, wskazując na konieczność uzupełnienia postępowania poprzez ustalenie jaki rodzaj przewozu był wykonywany w dniu 11 maja 2006r. przedmiotowym pojazdem. Przytoczono treść art. 4 pkt 4 ustawy o transporcie drogowym stwierdzając iż transport dokonywany w dniu 11 maja 2006r. był przewozem na potrzeby własne. W związku z tym kierowca winien być wyposażony w zaświadczenie o przewozach drogowych na potrzeby własne. Wskazano, iż zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy o transporcie drogowym przewóz na potrzeby własny może być wykonywany po uzyskaniu stosownego zaświadczenia, zaś w myśl art. 87 ust. 1 i 2 powołanej ustawy przedsiębiorca jest zobowiązany wyposażyć kierowcę w wymagane dokumenty, które kierowca jest obowiązany mieć przy sobie i okazywać na żądanie uprawnionego organu kontroli. W przypadku przewozu na potrzeby własne kierowca jest zobowiązany mieć przy sobie oprócz odpowiednich dokumentów także wypis z zaświadczenia o przewozach na potrzeby własne. Opierając się na protokole kontroli stwierdzono, iż kierowca nie posiadał w pojeździe takiego zaświadczenia, co potwierdził także składając zeznania do protokołu. Strona nadesłała stosowne dokumenty, z których wynika, iż posiada takie zaświadczenie. W ocenie organu strona nie zastosowała się do obowiązku posiadania w pojeździe zaświadczenia na przewozy na potrzeby własne. Zgodnie zaś z art. 92 ustawy o transporcie drogowym kto wykonuje przewóz drogowy lub inne czynności związane z tym przewozem naruszając obowiązki lub warunki wynikające z przepisów tej ustawy podlega karze pieniężnej, której wysokość określa Załącznik do ustawy. Za powyższe naruszenie ustawodawca przewidział karę pieniężną w wysokości 500 zł (pkt 1.7 Załącznika).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00