Wyrok WSA w Łodzi z dnia 8 marca 2007 r., sygn. II SA/Łd 1014/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Rosińska, Sędziowie Sędzia NSA Anna Stępień, Asesor WSA Renata Kubot-Szustowska (spr.), Protokolant Tomasz Furmanek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 marca 2007 r. sprawy ze skargi K. J. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień do świadczenia pieniężnego 1. oddala skargę, 2. przyznaje i nakazuje wypłacić ze Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokat E. H. prowadzącej Kancelarię Adwokacką w Ł. przy ul. A. kwotę 292, 80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote i osiemdziesiąt groszy), tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu, zawierającą należny podatek od towarów i usług oraz kwotę 17 (siedemnaście złotych) tytułem zwrotu poniesionych wydatków.

Uzasadnienie

Decyzją nr [...] z dnia [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, działając na podstawie art. 154 § 1 ustawy z dnia 14.czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz.U. Nr 98 z 2000r., poz. 1071 ze zm.) oraz art. 2 pkt 2 lit a i art. 3 ust. 1 oraz art. 4, ust. 1,2 i 4 ustawy z dnia 31.maja 1996r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz.U. Nr 87, poz. 395 ze zm.), po rozpoznaniu wniosku K. J. orzekł o odmowie zmiany decyzji własnej nr [...] z dnia [...] .

W motywach rozstrzygnięcia wskazał, iż wnioskodawczyni, pismem z dnia 9.czerwca 2006r. powtórnie wystąpiła o przyznanie uprawnienia do świadczenia pieniężnego z tytułu deportacji do T. we Francji w okresie od 2.kwietnia 1994r. do kwietnia 1945r. Sprawa, dotycząca przyznania wnioskodawczyni wspomnianego świadczenia została już ostatecznie rozstrzygnięta odmowną decyzją z dnia [...] Ponieważ K. J., składając powtórny wniosek nie powołała się na ustawowe podstawy wznowienia postępowania ani stwierdzenia nieważności uprzedniej decyzji, stosownie do dyrektyw, wypływających z art. 235 § 1 k.p.a. organ zakwalifikował pismo strony jako wniosek o zmianę decyzji własnej w trybie art. 154 k.p.a. W myśl cytowanego przepisu zaś, decyzja ostateczna, na mocy której żadna ze stron nie nabyła prawa, może być w każdym czasie uchylona lub zmieniona przez organ wyższego stopnia, jeżeli przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony. Kierownik Urzędu, po ponownym przeanalizowaniu sprawy odmówił przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego, ponieważ zgodnie z art. 2 pkt 2 lit a ustawy z dnia 31.maja 1996r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i ZSRR represją w rozumieniu ustawy jest deportacja (wywiezienie) do pracy przymusowej na okres co najmniej 6 miesięcy z terytorium państwa polskiego, w jego granicach sprzed dnia 1 września 1939r. na terytorium III Rzeszy i terenów przez nią okupowanych w okresie wojny w latach 1939-1945, natomiast w rozpoznawanej sprawie nie został spełniony warunek deportacji na okres co najmniej 6 miesięcy. Miejscowość T. leży w granicach obecnego Departamentu A. Obszar ten w czasie II wojny światowej został zajęty przez aliantów najpóźniej do dnia 15.września 1945r. (Fr.Skibiński "O sztuce wojennej na północno-zachodnim teatrze działań wojennych 1944 - 1945", Wyd.MON, str. 223, Donald Sommerville "Kronika II wojny światowej", Warszawa 1995, str. 257, "Druga wojna światowa. Informator 1939-1945", pod.red. St. Zalewskiego, Wydawnictwo MON Warszawa 1962, str. 139, "Encyklopedia II wojny światowej", pod. red. K.Sobczaka, Wyd. MON, Warszawa 1975, str. 760-762, "Druga wojna światowa", pod. red. J.M.Żukowa, KiW, Warszawa 1987, str. 473, "Historia II wojny światowej 1939-1945", pod red. D.F.Ustinowa, tom IX, Wyd. MON str. 313, "Historia Francji" pod red. G.Lefevre, tom II, KiW, Warszawa 1969, str.545-547). Wyzwolenie miało charakter definitywny, tereny te nie były w późniejszym okresie objęte działaniami wojennymi, w szczególności nie były objęte walkami toczonymi w okresie niemieckiej operacji w A., która dotyczyła rejonu leżącego w granicach L. i B. (Fr. Skibiński "Ardeny. Historia, sztuka operacyjna, służba sztabów". Wyd. MON, Warszawa 1967, Fr.Skibiński "O sztuce wojennej na północno-zachodnim teatrze działań wojennych 1944 - 1945, Wyd.MON, str. 265 i nast., Wł.Kowalski "Wielka koalicja 1941-1945", tom II, Wyd.MON Warszawa 1976, str. 618, Donald Sommerville "Kronika II wojny światowej", Warszawa 1995, str. 257, "Atlas II wojny światowej" pod red. Johna Keegana, Warszawa 1995, str. 160). Nie jest zatem możliwe zaliczenie wnioskodawczyni okresu pobytu na deportacji po dniu 15.września 1944r., ponieważ praca po tej dacie, jeżeli nawet była wykonywana, nie stanowiła już represji w rozumieniu art. 2 pkt 2 lit a cytowanej ustawy. Datę 15.września 1944r. uznano zatem za końcową, dla represji, jakim podlegała wnioskodawczyni. Ponieważ zaś jej pobyt we Francji rozpoczął się dnia 2.kwietnia 1994r., nie został spełniony warunek deportacji na okres co najmniej 6 miesięcy.