Wyrok WSA w Kielcach z dnia 29 marca 2007 r., sygn. I SA/Ke 53/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Rojek, Sędziowie Sędzia WSA Maria Grabowska (spr.), Asesor WSA Mirosław Surma, Protokolant Sekr. sąd. Łukasz Pastuszko, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 29 marca 2007 roku sprawy ze skarg A Sp. z o.o. w K. na decyzje Dyrektora Izby Celnej : z dnia [...]nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe, z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oddala skargi.

Uzasadnienie

I SA/Ke 53/07

UZASADNIENIE

Decyzjami z dnia [...], nr [...], i z dnia [...], nr [...] Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy odpowiednio:

- decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w K. z dnia [...], nr [...], wydaną dla spółki z o.o. A w K., uznającą zgłoszenie celne nr [...] z dnia [...] za nieprawidłowe w części dotyczącej zastosowania stawki celnej oraz kwoty długu celnego, określającą kwotę długu celnego ciążącego na towarze celnym objętym zgłoszeniem na kwotę 3064,30 zł oraz kwotę podatku od towarów i usług w wysokości 4980,40 zł z tytułu importu towarów objętych tym zgłoszeniem, a nadto zmieniającą wymienione w niej elementy zgłoszenia celnego,

- decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w K. z dnia [...], nr [...] uznającą zgłoszenie celne nr [...] z dnia [...] za nieprawidłowe w części dotyczącej zastosowanej stawki celnej oraz kwoty długu celnego, określającą kwotę długu celnego na 3455,70 zł ciążącego na towarze objętym zgłoszeniem oraz określającą kwotę podatku od towarów i usług w wysokości 5507,00 zł z tytułu importu tego towaru, a nadto zmieniającą wymienione w niej elementy zgłoszenia celnego.

W uzasadnieniach decyzji organ odwoławczy wskazał, że Spółka A zgłosiła w Oddziale Celnym w K. do procedury dopuszczenia do obrotu zakupioną odzież używaną według faktur nr [...] z dnia [...] i nr [...] z dnia [...] do których dołączono certyfikaty pochodzenia, DWC, świadectwa dezynfekcji oraz oświadczenie o poniesionych kosztach transportu. W dniu 3 czerwca 2005r., w przypadku faktury nr [...] , a w dniu 27 października 2005r. odnośnie faktury nr [...] organ celny otrzymał od zagranicznych władz celnych informację, że przeprowadzona kontrola dowodów pochodzenia zawartych m.in. na przedmiotowych fakturach wykazała, że towary tam wymienione przez firmę B nie są towarami o preferencyjnym pochodzeniu w myśl umowy zawartej między Wspólnotą Europejską a Polską (Protokół nr 4). Dyrektor Izby Celnej podniósł, iż zgodnie z art. 26 ustawy z dnia 19 marca 2004r. Przepisy wprowadzające ustawę Prawo celne przepisy dotychczasowe stosuje się do spraw dotyczących długu celnego, jeżeli powstał on przed dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. Oznacza to, że w sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 9 stycznia 1997r. Kodeks celny (DZ.U. Nr 75 poz. 802 z 2001r. ze zm.). Zgodnie z art. 13 § 1 Kodeksu celnego cła określane są na podstawie Taryfy celnej lub innych środków taryfowych. Stawki celne obniżone stosowane są na wniosek zgłaszającego, o ile towary do których to się odnosi spełniają warunki do ich zastosowania (art. 13 § 4 Kodeksu celnego). Podstawowym kryterium do wyboru prawidłowej stawki celnej jest pochodzenie towaru, które według przepisów tytułu II działu II Kodeksu celnego można podzielić na dwie kategorie: preferencyjne i niepreferencyjne. W imporcie towarów podział taki dokonywany jest w zależności od tego, jakie środki taryfowe zostaną zastosowane. Gdy zastosowana jest stawka obniżona wówczas dokumentowanie pochodzenia towaru zalicza się do kategorii pochodzenia preferencyjnego i następuje w ramach odpowiedniej umowy o wolnym handlu (art. 20 Kodeksu celnego). W niniejszej sprawie kwotę długu celnego Spółka A określiła z zastosowaniem stawki celnej obniżonej 0%, przedkładając dowód pochodzenia w postaci deklaracji eksportera na fakturze. W takim przypadku zastosowanie mają postanowienia Protokołu Nr 4 do Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Rzeczpospolitą Polską a Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, zawartego w Brukseli dnia 16 grudnia 1991r. (Dz.U. z 1994r., Nr 11, poz. 38 ze zm.). W świetle postanowień tego Protokołu, eksporter wystawiający dowód pochodzenia powinien być w posiadaniu odpowiednich dokumentów potwierdzających nabycie statusu pochodzenia preferencyjnego już w momencie podpisania deklaracji na fakturze. Nierozłącznym zaś elementem systemu stosowania stawek obniżonych dla towarów pochodzących ze Wspólnoty w oparciu o przedłożony dowód preferencyjnego pochodzenia jest możliwość weryfikacji takiego dowodu pochodzenia. Weryfikacja taka wykonywana jest wyłącznie przez władze celne kraju eksportu a jej wynik jest wiążący dla polskich organów celnych ( art. 32 Protokołu Nr 4). Z zapisu art. 32 Protokołu wynika nadto, że wynik kontroli nie wymaga uzasadnienia a polskie organy celne nie mogą otrzymanego wyniku kwestionować. W niniejszej sprawie nie zostały spełnione warunki do zastosowania obniżonych stawek celnych, wynikających z obowiązującej taryfy celnej oraz Protokołu Nr 4 Układu Europejskiego, albowiem niemieckie władze celne w toku postępowania weryfikacyjnego nie potwierdziły preferencyjnego pochodzenia towaru, w związku z czym zweryfikowana deklaracja eksportera na fakturach sprzedaży nie może stanowić podstawy do zastosowania obniżonej stawki celnej.