Wyrok WSA w Kielcach z dnia 16 marca 2007 r., sygn. II SA/Ke 611/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kuchta, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Chobian (spr.), Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Asystent sędziego Sergiusz Leydo, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 marca 2007 r. sprawy ze skargi W. S. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. znak: [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do zasiłku przedemerytalnego I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku, III. zasądza od Wojewody na rzecz W. S. 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

II SA/ Ke 611 / 06

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Wojewoda po rozpatrzeniu odwołania W. S. od decyzji z [...] wydanej z upoważnienia Starosty w sprawie odmowy przyznania od dnia 3 stycznia 2001r prawa do zasiłku przedemerytalnego, na podstawie art. 146 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji Wojewoda przytoczył przebieg postępowania w sprawie wskazując, że W. S. zarejestrował się w Powiatowym Urzędzie Pracy w K. w dniu 30 listopada 1999r. jako bezrobotny z prawem do zasiłku od dnia 8.12.1999r. Na mocy decyzji z dnia [...] utracił prawo do zasiłku z dniem 8.12.2000r. Odwołując się od tej decyzji W. S. złożył wniosek o przyznanie mu zasiłku przedemerytalnego. Decyzją z dnia [...] organ I instancji odmówił mu przyznania tego zasiłku. Decyzją z dnia [...] Wojewoda decyzję tę utrzymał w mocy, stwierdzając w uzasadnieniu, że z pisma PBS "A" z dnia 14.02.2001r. wynika, że praca W. S. nie była pracą w warunkach szkodliwych oraz, że pracownik był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy jako monter warsztatowy, pracował też dodatkowo jako kierowca, nie stale i nie w pełnym wymiarze czasu pracy. Na skutek wniesionej skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 15.11.2004r. uchylił tę decyzję, jak i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że odmowa uznania spornego okresu 5 lat 9 miesięcy i 21 dni nie została poprzedzona postępowaniem dowodowym wnioskowanym przez skarżącego, co stanowi naruszenie art. 78 kpa. Przy ponownym postępowaniu Sąd polecił organowi dokonanie weryfikacji twierdzeń skarżącego dotyczących spornego okresu zatrudnienia jako pracy w warunkach szczególnych, uwzględnienie zgłoszonych przez niego środków dowodowych, przesłuchanie świadków, zażądanie akt osobowych, angaży i w miarę możliwości dokumentacji płacowej w celu ustalenia czy i w jakim zakresie był skarżącemu przyznany dodatek w związku z wykonywaniem pracy w warunkach szkodliwych. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy organ I instancji decyzją z dnia 7 sierpnia 2006r. odmówił przyznania prawa do zasiłku przedemerytalnego. W uzasadnieniu organ ten stwierdził, że na podstawie zebranego materiału dowodowego brak jest podstaw do uznania pracy W. S. w latach 11.08.1986 - 30.09.1999r. w charakterze kierowcy samochodu powyżej 3,5 tony, jako pracy wykonywanej w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze, gdyż nie wykonywał on jej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. W odwołaniu od tej decyzji W. S. zarzucił, że PUP nie wspomniał o dokumentach płacowych, które WSA nakazał sprawdzić a które to dokumenty zawierałyby wiele informacji dotyczących wynagrodzenia w godzinach nadliczbowych, dodatku za prowadzenie pojazdów oraz dodatku za pracę w warunkach szczególnych. Rozpoznając odwołanie Wojewoda przytoczył treść art. 146 ustawy o promocji i instytucjach rynku pracy, art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 17.12.2001r. zmieniającej m. in. ustawę o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz art. 37 j ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu w brzmieniu obowiązującym do dnia 21.12.2001r. i ustalił, że jak wynika z akt sprawy W. S. udokumentował łącznie 29 lat 6 miesięcy i 5 dni okresu uprawniającego do zasiłku. Po dodaniu aktualnie pobieranego zasiłku dla bezrobotnych zainteresowany osiągnął 30 lat 6 miesięcy i 5 dni okresu uprawniającego do zasiłku. Z przedstawionych świadectw pracy wynika ponadto, że wykonywał pracę w szczególnych warunkach w okresach: od 1.12.1973r. do 12.04.1974r., od17.04.1974r. do 19.09.1977r., od 26.01.1978r. do 31.01.1980r., od 1.06.1992r. do 11.08.1997r. oraz od 1.11.1997r. do 31.08.1999r. a więc przez okres 12 lat 10 miesięcy i 2 dni. Zdaniem Wojewody Organ I instancji wnikliwie przeprowadził postępowanie, uwzględniając wytyczne WSA zawarte w wyroku. Zgodnie z protokołem z przeglądu akt osobowych, znajdujących się w posiadaniu Przedsiębiorstwa "A", w dokumentach tych znajdują się: