Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 marca 2007 r., sygn. I SA/Gd 595/06
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sławomir Kozik (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Asesor WSA Danuta Oleś, Protokolant Sekretarz Sądowy Marzena Cybulska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 marca 2007 r. sprawy ze skargi M. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 2 czerwca 2006 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osoby trzeciej za zobowiązania podatkowe spółki w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych za rok 2000 oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 3 lutego 2006 r. nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego orzekł o odpowiedzialności podatkowej M. K. Z. za zaległości podatkowe "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. w kwocie 28.566,- zł.
Od powyższej decyzji M. K. Z. złożył odwołanie.
Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia 2 czerwca 2006 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że organ pierwszej instancji słusznie zastosował w przedmiotowej sprawie przepisy ordynacji podatkowej - art. 107 - 109 i art. 116 w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2002 r., bowiem przedmiotowe zobowiązanie podatkowe powstało przed wejściem w życie nowelizacji powołanej ustawy, tj. przed 12 września 2002 r.
Zdaniem organu odwoławczego organ pierwszoinstancyjny słusznie uznał, że zostały spełnione przedmiotowe i podmiotowe przesłanki stwierdzenia odpowiedzialności osoby trzeciej. W pierwszej kolejności wydano i skutecznie doręczono decyzję określającą zobowiązanie podatkowe "A" spółce z o.o. w S. Powyższe zobowiązanie nie zostało uregulowane, a w przeprowadzonym postępowaniu egzekucyjnym stwierdzono, że brak jest majątku mogącego być przedmiotem skutecznej egzekucji. Organ drugiej instancji powyższą konstatację wywiódł z dopuszczonych w sprawie dowodów - zawiadomienia Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 30 grudnia 2003 r. o bezskuteczności egzekucji, protokołu o stanie majątkowym zobowiązanego z 10 czerwca 2002 r., pisma Naczelnika Urzędu Skarbowego z 23 listopada 2003 r., pisma organu egzekucyjnego Urzędu Skarbowego z 19 grudnia 2005 r odnoszącego się do wierzytelności dłużnika w stosunku do "B" spółka z o.o., z których bezspornie wynikało, że zobowiązana spółka nie posiada własnego lokalu, ani wyposażenia biurowego, nie stwierdzono żadnego jej majątku ruchomego, ani nieruchomego oraz żadnych praw, do których można byłoby skierować egzekucję.