Wyrok WSA w Łodzi z dnia 7 lutego 2007 r., sygn. I SA/Łd 1786/06

Dnia 7 lutego 2007 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędziowie Sędzia NSA Bogusław Klimowicz, Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska (spr.), Protokolant asystent sędziego Paulina Hućko, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 7 lutego 2007 roku przy udziale - sprawy ze skargi T. F., C. K. i M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł . z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2006 r. oddala skargę

Uzasadnienie

I SA/Łd 1786/06

U Z A S A D N I E N I E

Decyzją z dnia [...] o znaku [...] Prezydent Miasta Ł., działając na podstawie art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa oraz art. 2, art. 3, art. 4, art. 5, art. 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych, ustalił T.F., C. K., M. S., J. S., L. S.- J. i D. S. podatek od nieruchomości położonej w Z. przy ul. A w kwocie 518 złotych rocznie, płatny w ratach w oznaczonych terminach. W uzasadnieniu organ wskazał, iż adresatki decyzji są współwłaścicielkami nieruchomości, a wysokość podatku ustalona została na podstawie złożonej informacji oraz danych wynikających z ewidencji gruntów.

Od powyższej decyzji odwołanie złożyły T. F., C. K. i M. S., wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji i podnosząc zarzut naruszenia:

1) przepisów postępowania, tj. art. 180, art. 187 § 1 i § 3, art. 191 i art. 210 § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, co miało istotny wpływ na wynik sprawy;

2) przepisów prawa materialnego, tj. art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych poprzez uznanie przedmiotu opodatkowania jako "grunty pozostałe".

W uzasadnieniu odwołania wskazano, iż organ administracji uznał nieruchomość stanowiącą przedmiot opodatkowania za grunty pozostałe, a wysokość podatku ustalono na podstawie złożonej informacji (wykazu nieruchomości) oraz danych z ewidencji gruntu. Zdaniem odwołujących się nieruchomość niezasadnie została uznana przez organ podatkowy za "grunty pozostałe". W ich ocenie przedmiotowa działka stanowi grunt niezabudowany, stanowiący nieużytek, na którym nie jest prowadzona działalność gospodarcza i który powinien być zwolniony od podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Organ I instancji kierował się wyłącznie ewidencją geodezyjną, podczas gdy powinien wziąć pod uwagę również stan faktyczny istniejący na tej nieruchomości. Strony zaznaczyły, iż do 1964 roku, do dnia wywłaszczenia, przedmiotowa nieruchomość figurowała w rejestrze gruntów jako grunt V i VI klasy. W chwili obecnej, od momentu jej zwrotu podatniczkom w 1994 roku, nieruchomość nie jest w żaden sposób użytkowana, stanowiąc nieużytek. Podatniczki podniosły również, iż pozostała przy właścicielach część danej nieruchomości, położona w Z. przy ul. B w rejestrze gruntów nadal figuruje jako grunt klasy V i VI i nie jest opodatkowana.