Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 14 lutego 2007 r., sygn. II SA/Gd 460/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Przybielski Sędziowie: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Asesor WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.) Protokolant: Sekretarz Sądowy Agnieszka Szczepkowska po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2007 r. na rozprawie sprawy ze skargi B. J. na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 4 maja 2006 r., nr [...] w przedmiocie przekazania podania dotyczącego uciążliwej dla środowiska działalności przemysłowej do właściwego organu 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia 22 marca 2006 r., nr [...], 2. zasądza od Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego na rzecz skarżącej B. J. kwotę 100 (sto) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

B. J., w piśmie z dnia 4 lutego 2006 roku, skierowanym do Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego, stwierdziła, iż w związku z toczącymi się postępowaniami w sprawie użytkowania przez spółkę A w K. od 2000 roku nielegalnej instalacji przemysłowej do przetwarzania zanieczyszczonych odpadów w sąsiedztwie jej nieruchomości wnosi o "ustalenie:

- wykazów rodzajowych i ilościowych składanych i przetworzonych w K. przez spółkę A odpadów od 2000 roku (...),

- dokumentów źródłowych pochodzenia przetwarzanych odpadów z obiektów przemysłowych, gospodarstw rolnych i infrastruktury drogowej,

- dokumentów kontroli sanitarnej pozwalających na identyfikację rodzajów zanieczyszczeń gleby, powietrza i ścieków odprowadzanych do gruntu (jej) nieruchomości w K. przy ul. [...],

- dokumentów poboru wody do instalacji przemysłowej i dowodu odprowadzania ścieków z tej instalacji."

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny postanowieniem z dnia 22 marca 2006 roku, nr [...], wydanym na podstawie art. 65 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 376 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 roku Prawo Ochrony Środowiska (Dz. U. nr 62, poz. 627 ze zm.), stwierdził, iż nie jest organem właściwym do rozpatrzenia ww. pisma w sprawie uciążliwości powodowanych przez A spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w K., prowadzącą działalność w miejscowości K.