Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 15 stycznia 2007 r., sygn. I SA/Wr 1601/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Zbigniew Łoboda Sędziowie : Sędzia WSA Marzena Tkacz - Rutkowska Asesor WSA Alojzy Wyszkowski /sprawozdawca/ Protokolant: Małgorzata Jakubiak po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 stycznia 2007 r. sprawy ze skargi S. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r. od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodu lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej we W. po rozpatrzeniu odwołania z dnia [...] M. S. decyzją z dnia z dnia [...] Nr [...] wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit a w ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) uchylił w całości decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. - K. z dnia [...] Nr [...] i ustalił zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych za 1999 r. z dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych w kwocie [...].

Naczelnik Urzędu Skarbowego W. - K. w uzasadnieniu decyzji ustalającej wysokość zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r. od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych podał, że M. S. wspólnie z żoną S. S. poniósł w 1999 r. wydatki w łącznej kwocie [...] tj. na nabycie nieruchomości położonej we W. przy ul. Sz. ([...]), wykonanie ogrzewania domu ([...]), wykonanie ocieplenia domu ([...]) i nabycie samochodu marki "Volkswagen Passat" ([...]), które to wydatki w większości ([...]) nie znalazły pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu.

Przypadającą na M. S. część przychodu nieznajdującego pokrycia w ujawnionych źródłach ustalono w wysokości [...].

W odwołaniu pełnomocnik podatnika wystąpił o uchylenie w całości decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego W.-K. i umorzenie postępowania w sprawie bądź przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia zarzucając niewyjaśnienie w sposób dokładny i wyczerpujący wszystkich okoliczności faktycznych sprawy przez tendencyjność i brak obiektywizmu w interpretacji materiału dowodowego przez organ podatkowy. Spowodowało to zdaniem odwołującego się, że decyzja ta rażąco narusza art. 121, art. 122, art. 187 § 1 i art. 191 Ordynacji podatkowej dalej O.p. W uzasadnieniu pełnomocnik podatnika podniósł, że fakt przekazania pożyczki w kwocie [...] udzieloną Państwu S. przez Panią J. K. potwierdzają niemal wszystkie środki dowodowe. Dalej strona wyjaśniła, iż Państwo S. w składanych oświadczeniach o stanie majątkowym i o uzyskanych dochodach nie powołali się na uzyskaną pożyczkę dlatego, że pożyczka - jako świadczenie zwrotne - nie jest dochodem podatnika. Pełnomocnik strony nie zgodził się również z nieuwzględnieniem w źródłach finansowania wydatków Państwa S. darowizny w wysokości [...], otrzymanej w 1992 r. za pośrednictwem Pani J. K. od Państwa I. i Z. K., zamieszkałych w USA. Pełnomocnik zakwestionował też pominięcie wyjaśnień podatników dot. źródeł pochodzenia kwoty [...] w zakresie odsetek od lokat bankowych oraz inwestycji w bony "Progresja" i "Progresja BIS". Powołując się na wyjaśnienia podatników pełnomocnik wskazał, że podatnicy do 1989 r. zgromadzili z drobnego handlu zagranicznego na terenie Węgier i byłej NRD oszczędności w kwocie ok. [...], które następnie w 1990 r. wymienili po korzystnym kursie ([...] za 1 dolara amerykańskiego) na polskie złote i zainwestowali w wysoko oprocentowane lokaty w PKO BP i bony "Progresja". Przytaczając symulację dochodów z tych form inwestowania, pełnomocnik stwierdził, iż z zainwestowanej kwoty [...] (po denom. [...]), uzyskanej z wymiany w 1990 r. ([...] x [...]), podatnicy byli w stanie uzyskać do września 1996 r. kwotę [...], czyli więcej niż deklarowana przez nich kwota posiadanych oszczędności ([...]). Wnoszący odwołanie podważył też przyjętą przez organ I instancji metodę wyliczenia wielkości wydatku na nabycie w/w nieruchomości. Stwierdził mianowicie, że wobec faktu, iż cena zakupu wyniosła [...] i była płatna w tej walucie, podatnicy - gromadząc środki na zakup - potrzebne dolary USA zakupili w grudniu 1998 r. po średnim kursie (NBP) [...] za dolara. W związku z tym wydatek na zakup domu wyniósł [...] ([...] x [...]), a nie przyjętą przez organ I instancji kwotę [...], wyliczoną po kursie z lutego 1999 r., tj. [...] za dolara USA. W podsumowaniu odwołania pełnomocnik stwierdził, iż Państwu S. "zabrakło w 1999 r. pokrycia w dochodach oraz oszczędnościach pochodzących ze źródeł opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania na kwotę [...], a nie jak ustalił organ I instancji na kwotę [...]".