Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 stycznia 2007 r., sygn. II SA/Wa 2335/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 10 stycznia 2007 r. sprawy ze skargi L. K. - przedstawicielki ustawowej małoletniej B. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] października 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku - stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji i decyzji ją poprzedzającej z dnia [...] czerwca 2006 r. nr [...], - zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Wicedyrektor Departamentu [...] działając z upoważnienia Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, decyzją z dnia [...] czerwca 2006 r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku L. K. - przedstawiciela ustawowego małoletniej B. K. (ur. [...]) - z dnia [...] stycznia 2006 r., powołując się na art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. z 2004 r. Dz. U. Nr 39, poz. 353 ze zm.), odmówił przyznania dla wyżej wymienionego dziecka świadczenia w drodze wyjątku, po jego zmarłym w dniu [...] października 2004 r. ojcu A. K. (ur. [...]). W uzasadnieniu podano, że powyższe świadczenie może być przyznane ubezpieczonym oraz pozostałym po nich członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą - ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek - podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania, a powyższe warunki muszą być spełnione łącznie. Tymczasem w rozpoznawanej sprawie, ojciec dziecka na przestrzeni 42 lat życia posiadał udowodniony okres składkowy i nieskładkowy wynoszący 14 lat 9 miesięcy i 3 dni. Na oceniane do uprawnień dziesięciolecie zamiast wymaganych pięciu lat ubezpieczenia przypada tylko 1 rok 9 miesięcy i 11 dni. Ponadto od [...] listopada 1996 r. do czasu zgonu, to jest przez ponad 7 lat i 11 miesięcy nie wykonywał żadnego zatrudnienia popartego opłacaniem składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Ponieważ w tym czasie nie istniały żadne przeszkody do kontynuowania ubezpieczenia i nie orzeczono wobec niego niezdolności do pracy, przeto nie zostały wykazane żadne szczególne okoliczności uniemożliwiające mu nabycie uprawnień do renty na zasadach ogólnych. Przy rozpatrywaniu sprawy była również brana pod uwagę sytuacja materialna, jednakże nie stanowi ona jedynego kryterium przyznania spornego świadczenia.