Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 stycznia 2007 r., sygn. I SA/Wa 1932/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jerzy Siegień sędzia WSA Emilia Lewandowska asesor WSA Agnieszka Miernik (spr.) Protokolant Joanna Grzyb po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 stycznia 2007 r. sprawy ze skargi Zakładu [...] na decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...] września 2006 r. nr [...] w przedmiocie ustanowienia użytkowania wieczystego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] września 2006 r., nr [...], Minister Budownictwa uchylił orzeczenie Prezydenta W. z dnia [...] sierpnia 1949 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym

i prawnym:

Zabudowana nieruchomość w. położona przy ul. [...], ozn. nr hip. [...], objęta została działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279). Nieruchomość ta, jak wynika z zaświadczenia Sądu Grodzkiego w W. z dnia [...] września 1948 r. Nr [...], stanowiła własność E. P.

Z dniem wejścia w życie ww. dekretu tj. z dniem 21.11.1945 r., przedmiotowa nieruchomość przeszła na własność Gminy W., a następnie na własność Skarbu Państwa, w oparciu o art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz. U. Nr 14, poz. 130).

W dniu [...] września 1948 r. pełnomocnik dotychczasowego właściciela wystąpił z wnioskiem, przewidzianym w art. 7 ust. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r., o przyznanie prawa własności czasowej do tego gruntu.

Prezydent W. orzeczeniem administracyjnym z dnia [...] sierpnia 1949 r., Nr L.dz. [...] odmówił E. P. przyznania prawa własności czasowej do gruntu przedmiotowej nieruchomości. Od orzeczenia tego przysługiwało stronie złożenie odwołania za pośrednictwem Zarządu Miejskiego w W. do Ministerstwa Budownictwa. Z akt sprawy nie wynika, by E. P. lub jego pełnomocnik złożył odwołanie od orzeczenia, jak również, by orzeczenie zostało doręczone wnioskodawcy bądź jego pełnomocnikowi.