Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 18 stycznia 2007 r., sygn. I SA/Sz 439/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Przegalińska, Sędziowie Sędzia WSA Alicja Polańska (spr.),, Sędzia NSA Kazimiera Sobocińska, Protokolant Elwira Jedut, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 stycznia 2007 r. sprawy ze skargi R. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie opłaty targowej 1 uchyla zaskarżoną decyzję 2 stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu 3 zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę [...] zł ( słownie: [...]złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Burmistrz C.decyzją z dnia [...]r. Nr [...] określił R. S. opłatę targową w kwocie [...] zł. Z uzasadnienia tej decyzji wynika, że przeprowadzone postępowanie podatkowe wykazało, iż podatnik, prowadząc sprzedaż towarów w Domu Handlowym w O. na stanowiskach Nr [...] o powierzchni 12 m2 w dniach od [...]r. do [...] r., łącznie przez [...] dni, który to fakt stwierdzili inkasenci opłaty targowej, nie uiścił należnej opłaty targowej. Organ dokonał w dniu [...] r. oględzin obiektu, w którym prowadzona była sprzedaż, na podstawie których to oględzin Instytut Techniki Budowlanej z/s w W. stwierdził, że budynki Domu Handlowego są częściowo jednokondygnacyjne, a częściowo wielokondygnacyjne oraz, że częściowo jest to hala jednokondygnacyjna, a częściowo dwu- i trzykondygnacyjna, a ponadto, ze względu na cechy budowlane obiektu, tj. układ konstrukcyjny, liczbę kondygnacji, jednolitą formę przestrzenno-użytkową i jednorodny charakter użytkowania, obiekt należy traktować, jako w całości, jednolity, co przesądza o tym, iż jest to hala, która może być wykorzystywana jako hala targowa. A, wobec tego, że podatnik prowadził działalność w obiekcie należącym do podmiotu gospodarczego, który dysponuje prawem do nieruchomości gruntowej i prawem do budynku, lecz sam działalności handlowe nie prowadzi, gdyż jedynie udostępnia miejsca handlowe handlowcom, na podstawie umów cywilnoprawnych i pobiera od nich świadczenia za udostępnienie miejsca do prowadzenia działalności handlowej oraz za koszty utrzymania targowiska i jego administracji, to na podatniku ciąży obowiązek uiszczenia opłaty targowej. Podstawą do naliczenia tej opłaty jest przepis art. 16 w związku z przepisem art. 15 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2003 r., stanowiący, że opłatę targową pobiera się w każdym miejscu, w którym prowadzony jest handel, w tym w budynkach lub ich częściach, które są halami używanymi do targów, aukcji i wystaw, jeżeli osoby dokonujące w tych miejscach sprzedaży, nie są jednocześnie podatnikami podatku od nieruchomości, a wobec tego, że podatnik R. S. nie należy do tego kręgu podmiotów, gdyż nie jest właścicielem obiektu, ani jego samoistnym posiadaczem, to na nim ciąży obowiązek podatkowy w opłacie targowej.