Wyrok WSA w Opolu z dnia 11 stycznia 2007 r., sygn. II SA/Op 607/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Daria Sachanbińska Sędziowie: Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Asesor sądowy Elżbieta Naumowicz (spr.) Protokolant: Referent - stażysta Agnieszka Jurek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 stycznia 2007r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej 1) uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Głubczycach z dnia [...] , nr [...], 2) określa, że zaskarżona decyzja w całości nie może być wykonana.

Uzasadnienie

K. K. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Opolu z dnia [...], nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Głubczycach z dnia [...] nr [...], którą nie stwierdzono u skarżącej istnienia choroby zawodowej narządu słuchu.

Wydanie zaskarżonej decyzji poprzedziło postępowanie o następującym przebiegu:

Decyzją z dnia 4 czerwca 2001 r., nr [...] , opartą o przepis § 10 Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 65, poz.294 ze zm.), Powiatowy Inspektor Sanitarny w Głubczycach orzekł o braku podstaw do stwierdzenia u K. K. choroby zawodowej - uszkodzenia narządu słuchu, wymienionej w poz. 15 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia wskazanego w podstawie prawnej decyzji. W uzasadnieniu powyższej decyzji wskazano, że w związku z zatrudnieniem na stanowisku tkaczki w A w K., w latach 1966 - 1973 i 1974 - 1992, K. K. była narażona na hałas emitowany przez krosna, jednak do roku 1990 nie zgłaszała problemów związanych z niedosłuchem. Podniesiono, iż na stanowisku pracy były stosowane ochronniki słuchu, a wcześniej wata wygłuszająca. Organ powołał się na treść orzeczenia lekarskiego Poradni Chorób Zawodowych Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w Opolu z siedzibą w Kędzierzynie - Koźlu oraz Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w Sosnowcu, w których stwierdzono brak podstaw do rozpoznania przewlekłego urazu akustycznego oraz brak przekroczeń norm higienicznych natężenia hałasu na stanowisku pracy od 1 września 1992 r.