Wyrok WSA w Łodzi z dnia 17 stycznia 2007 r., sygn. III SA/Łd 382/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Rutkowska, Sędziowie Sędzia NSA Irena Krzemieniewska (spr.), Sędzia WSA Monika Krzyżaniak, Protokolant Asystent sędziego Adrian Król, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 stycznia 2007 roku sprawy ze skargi H. R. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wymeldowania 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżącej H. R. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania; 3. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się wyroku.

Uzasadnienie

H. R. wniosła skargę na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] Nr [...] uchylającą decyzję Prezydenta Miasta K. z dnia [...] Nr [...] i orzekającą o wymeldowaniu H. R. z pobytu stałego w lokalu nr 44 przy ul. A w K.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podał, że w decyzji z dnia [...] Prezydent Miasta K. odmówił wymeldowania H.R. przedstawiając szczegółowo stan faktyczny sprawy oraz, w ramach art. 80 k.p.a., dokonując oceny zgromadzonego materiału dowodowego. Z oceny organu I instancji wynikało, że H. R. nie przebywa w miejscu zameldowania na pobyt stały, ale okoliczności sprawy świadczą o tym, że opuszczenie przez nią lokalu nie było ani dobrowolne ani trwałe.

Odwołanie od powyższej decyzji Prezydenta Miasta K. wniósł W. R. kwestionując trafność rozstrzygnięcia organu pierwszej instancji oraz załączając nieprawomocne postanowienia Sądu Rejonowego w K. z dnia 14 kwietnia 2006 r. wydane w sprawie o podział majątku wspólnego stron.

Po przeanalizowaniu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego organ odwoławczy wyjaśnił, że stanowiące materialno - prawną podstawę decyzji przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 roku o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tekst jednolity: Dz.U. z 2001 r., Nr 87, poz. 960 z późn. zm.) mają przede wszystkim charakter porządkowy, a ich głównym celem jest, aby rejestracja osoby w danym miejscu była zgodna ze stanem faktycznym. Celowi temu służy uprawnienie organów administracji do wydania decyzji o wymeldowaniu określonej osoby bez jej oświadczenia woli /zgłoszenia/ w sytuacjach wskazanych art. 15 ust. 2 tejże ustawy, zgodnie z którym organ gminy wydaje na wniosek strony lub z urzędu decyzję w sprawie wymeldowania osoby, która opuściła miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 2 miesiące i nie dopełniła obowiązku wymeldowania się. W ocenie organu odwoławczego, z powyższego wynika, że jedyną przesłanką warunkującą wymeldowanie jest przesłanka opuszczenia lokalu. Wskazał jednocześnie, że nie jest możliwe ustalenie jednolitego kryterium dla oceny przesłanki "opuszczenia lokalu" we wszystkich sprawach, lecz okoliczności każdej konkretnej sprawy wyznaczają zakres badania niezbędny do ustalenia, czy nastąpiło opuszczenie lokalu. Nie wystarczy ustalić, że dana osoba nie przebywa w lokalu, ale przede wszystkim należy wyczerpująco wyjaśnić, czy opuszczenie lokalu przez daną osobę było dobrowolne i trwałe.