Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 grudnia 2006 r., sygn. II SA/Wr 608/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Julia Szczygielska (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Asesor WSA Olga Białek Protokolant: Magdalena Domańska-Byskosz po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi B. M. P. na postanowienie Wojewody D. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o samodzielności lokali oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] znak [...], podjętym na podstawie art. 219 k.p.a. oraz art. 2 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. nr 85, poz. 388), Prezydent Miasta L. odmówił B. M. P. wydania zaświadczenia o samodzielności lokali mieszkalnych o następujących numerach: 2-8 położone na parterze, 101-104 i 106 położone w kondygnacji l-go piętra i 2-8 położone w kondygnacji lll-go piętra oraz nr 1 o innym przeznaczeniu niż mieszkalny położonym w kondygnacji piwnicy w budynku mieszkalno-usługowym położonym w L. przy ul. C. [...] (działka nr [...], obręb fabryczna). W uzasadnieniu tego postanowienia organ wskazał, iż po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego stwierdzono, że wnioskodawczyni dla przedmiotowego budynku uzyskała decyzję pozwolenia na budowę nr [...] z dnia [...] dla inwestycji polegającej na przebudowie i zmianie sposobu użytkowania budynku z przystosowaniem go do funkcji mieszkalno-usługowej. Inwestor zgłosił zakończenie i przystąpienie do użytkowania części budynku obejmującą wszystkie lokale mieszkalne położone w kondygnacji Il-go piętra i lokale mieszkalne oznaczone nr [...],[...]-[...] położone na I-szym piętrze, uzyskując na przedmiotowy zakres warunkowe pozwolenie na użytkowanie (decyzja nr [...] z dnia [...]). Pozostały zakres objęty pozwoleniem j.w. (lokale ujęte we wniosku o udzielenie zaświadczenia o samodzielności lokali) nie zostały zgłoszone do użytkowania.

Organ wskazał, iż z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali wynika, że samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami służą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne. Zdaniem organu, pojęcie służenia zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych, w znaczeniu tego przepisu, może być spełnione w odniesieniu do lokalu mieszkalnego wówczas, gdy udzielone zostało zezwolenie na użytkowanie budynku, w którym lokal ten jest usytuowany.