Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 11 grudnia 2006 r., sygn. I SA/Wr 872/06

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Dukiel (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Radom Asesor WSA Katarzyna Borońska Protokolant Aleksandra Słomian po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2006 r. we Wrocławiu na rozprawie sprawy ze skargi S. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za grudzień 2002 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej we W., po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego i po ponownym rozpatrzeniu sprawy na skutek decyzji Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...], nr [...], uchylającej w całości do ponownego rozpoznania wcześniejszą decyzję z dnia [...], nr [...], decyzją z dnia [...], nr [...], określił S. K., prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą A S. K. we W., zobowiązanie w podatku od towarów i usług za grudzień 2002 r. w wysokości [...] nie uznając, na podstawie przepisów art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) i § 48 ust. 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 ze zm.), prawa do odliczenia podatku naliczonego w łącznej kwocie [...] wynikającego z zakwestionowanych faktur VAT o numerach: [...] z dnia [...], [...] z dnia [...] i [...] z dnia [...], wystawionych przez B L. Cz. i G. B. sp. cywilną we W.

Podatnik, wnosząc w odwołaniu o uchylenie w całości powyższej decyzji, jako wydanej bez uzasadnienia i krzywdzącej dla odwołującego się, zarzucił naruszenie art. 21 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej oraz art. 120- 125, art. 139- 140, art. 180, art. 187- 188, art. 192 i art. 210 Ordynacji podatkowej, dodatkowo wskazując, iż uzasadnienie decyzji zawiera błędne uzasadnienie faktyczne i prawne oraz szereg błędów merytorycznych i formalnych.