Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 grudnia 2006 r., sygn. III SA/Wa 3019/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Mazur (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak, Asesor WSA Sylwester Golec, Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi B. F. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] grudnia 2004 r. nr [...] Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych działając na podstawie art. 83 ust.1 pkt 3, art. 28 ust. 2 i 3 oraz art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 ze zm. zwanej dalej u.s.u.s) po rozpoznaniu wniosku B. F. odmówił umorzenia należności z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie społeczne za okres od czerwca 2004 r. do sierpnia 2004 r. w łącznej kwocie 666,33 zł w tym należność główna w kwocie 651,03 zł oraz odsetki za zwłokę naliczone na dzień 19 października 2004 r. w kwocie 15,30 zł.

W uzasadnieniu decyzji podano, że z prowadzonej przez B. F. działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług fryzjerskich i pozostałych zabiegów kosmetycznych oraz sprzedaży detalicznej kosmetyków i artykułów toaletowych, prowadzonej w okresie od kwietnia do września 2004 r. osiągnięty został przychód w wysokości 6.836,00 zł, co stanowiło średnio 1.709,00 zł miesięcznie. Biorąc pod uwagę wysokość osiąganych przychodów, jak również kwotę powstałej zaległości, a także fakt, iż wnioskodawczyni zamieszkuje wspólnie z matką - rencistką i wspólnie z nią ponosi koszty utrzymania, w ocenie organu brak jest podstaw do uznania, że opłacenie zaległych składek mogłoby prowadzić do pozbawienia możliwości zaspokojenia niezbędnych potrzeb życiowych.