Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 grudnia 2006 r., sygn. II SA/Wa 1047/06

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Pisula-Dąbrowska (spraw.), Sędziowie WSA Stanisław Marek Pietras, Asesor WSA Przemysław Szustakiewicz, Protokolant Łukasz Mazur, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi S. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] czerwca 2005 r. nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta Miasta W. z dnia [...] maja 2005 r. nr [...] 2) przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz pełnomocnika z urzędu adwokata M. P. kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści zł) powiększoną o kwotę 52,80 (pięćdziesiąt dwa zł osiemdziesiąt groszy) tytułem 22 % podatku VAT 3) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] czerwca 2005 r. nr [...] utrzymało w mocy decyzję Prezydenta m. W. z dnia [...] maja 2005 r. nr [...], którą to decyzją odmówiono S. G. przyznania dodatku mieszkaniowego. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia wskazano art. 2, art. 3, art. 6, i art. 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734 ze zm.) oraz § 2 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 2001 r. w sprawie dodatków mieszkaniowych (Dz. U. Nr 156, poz. 1817 ze zm.). W uzasadnieniu organ wskazał, iż stosownie do treści § 2 pkt 2 wyżej cyt. rozporządzenia do podstawy obliczania dodatku mieszkaniowego przyjmuje się kwotę w wysokości 90% faktycznych wydatków na lokal, którą w przypadku skarżącej określono na 160,94 zł. Zgodnie zaś z art. 3 ust. 1 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, dodatek mieszkaniowy przysługuje osobom, których dochód na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie 3 miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku nie przekracza 175% kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym, obowiązującej w dniu złożenia wniosku z zastrzeżeniem art. 6 ust. 8 omawianej ustawy. Wysokość najniższej emerytury w dniu wydawania decyzji wynosiła 562,58 zł, a zatem norma dochodu wynosząca 175% najniższej emerytury w gospodarstwach jednoosobowych tj. 984,52 zł w przypadku skarżącej nie została przekroczona. Organ wyjaśnił, iż jeżeli średni miesięczny dochód na osobę jest równy lub wyższy niż 150% najniższej emerytury (843,87 zł) wtedy, zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o dodatkach mieszkaniowych wydatki dla jednoosobowego gospodarstwa stanowią 20% dochodu tegoż gospodarstwa. Dla gospodarstwa skarżącej jest to kwota 190,43 zł.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00